ἀγριέλαιος

English (LSJ)

ον, = foreg.,

   A σκυτάλη AP9.237 (Erycius).    II as Subst., = ἀγριελαία, Theoc. 7.18, Thphr.HP2.2.5, Ep.Rom.11.17, etc.

German (Pape)

[Seite 23] ἡ, wilder Oelbaum, Theocr. 7, 18. 25, 21; Theophr. – Auch adj., σκυτάλη, vom wilden Oelbaum, Eryc. 4 (IX, 237).

Greek (Liddell-Scott)

ἀγριέλαιος: -ον, ἐπὶ τῆς ἀγρίας ἐλαίας, Ἀνθ. Π. 9. 237. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., = ἀγριελαία, Θεόκρ. 7. 18, Θεόφρ. Ἱ. Φ, 2. 3, 5, Ἐπιστ. π. Ῥωμ. ια΄, 17. - Περὶ μεταγενεστέρων τοιούτων τύπων, ὡς ἀγριο-βάλανος, κτλ., ἴδε Λοβ. Φρύν. 382.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
d’olivier sauvage ; subst. ἡ ἀγριέλαιος olivier sauvage, oléastre.
Étymologie: ἄγριος, ἐλαία.
Ant. καλλιέλαιος.
Syn. ἔλαιος, κότινος, πυρκαϊά, φυλία.

Spanish (DGE)

-ον
1 de acebuche σκυτάλη AP 9.237 (Ericius).
2 subst. ὁ, ἡ bot. acebuche, Olea europaea var. sylvestris Brot., Theoc.7.18, Thphr.HP 2.2.5, PCair.Zen.184.7 (III a.C.), Moer.κ.57, Archig. en Gal.12.974, Sch.A.R.2.32-34b
•fig. op. καλλιέλαιος de los paganos Ep.Rom.11.24, Clem.Al.Strom.6.15.118, cf. Ep.Rom.11.17.

English (Abbott-Smith)

• ἀγριέλαιος, -ον
  1.of the wild olive (Anth.).
  2.As subst., the wild olive: Ro 11:17, 24 (CGT, in 1.; MM, VGT, s.v.). †