ἀκάτειος: Difference between revisions
Λυπεῖ με δοῦλος δεσπότου μεῖζον φρονῶν → Servus molestu'st supra herum sese efferens → Ein Ärgernis: ein Sklave stolzer als sein Herr
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰκᾰ-]<br />náut., ref. al aparejo naval, esp. ἱστὸς ἀ. vela pequeña</i>, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1611.229 (IV a.C.), κεραῖαι <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1612.34 (IV a.C.), Poll.1.91<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. Aen.Tact.23.4, ἡ [[γοῦν]] Θεογένους ὡς δεῦρ' ἰοῦσα τἀκάτειον ᾔρετο la de Teógenes como para venir aquí ha izado la vela</i> con el doble sentido de empinar el codo</i> Ar.<i>Lys</i>.64, cf. [[ἀκάτιον]]. | |dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰκᾰ-]<br />náut., ref. al aparejo naval, esp. ἱστὸς ἀ. vela pequeña</i>, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1611.229 (IV a.C.), κεραῖαι <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1612.34 (IV a.C.), Poll.1.91<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. Aen.Tact.23.4, ἡ [[γοῦν]] Θεογένους ὡς δεῦρ' ἰοῦσα τἀκάτειον ᾔρετο la de Teógenes como para venir aquí ha izado la vela</i> con el doble sentido de empinar el codo</i> Ar.<i>Lys</i>.64, cf. [[ἀκάτιον]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ο (Α [[ἀκάτειος]], -ον) [[ἄκατος]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην άκατο. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:19, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, prop.
A belonging to an ἄκατος, q. v.; esp. ἀ. ἱστός foremast, IG2.793, etc.; ἀ. κεραία yard belonging thereto, ib., cf. Poll. 1.91. II Subst. ἀκάτειον, τό, (sc. ἱστίον) small sail, opp. τὰ μεγάλα ἱστία, X.HG6.2.27, Epicr.10 (with play on ἄκατος 11), cf. Luc.Lex.15, J. Tr.46, Hist. Conscr.45; ἄρασθαι τὸ ἀ., i.e. take to flight, prob. l. for ἀκάτιον in Epicur.Fr.163, cf. Ar.Lys.64.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκάτειος: ἱστός, ἀκάτειος κεραία, Ἐπιγρ. Ἀθηνῶν. Rang. Ant. Hell. 2343a. - Ἐν τοῖς συγγραφεῦσιν εὕρηται μόνον ἡ διὰ τοῦ ἰῶτα γραφή.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui concerne un ἄκατος ; subst. τὰ ἀκάτεια ou ἀκάτια petites voiles.
Étymologie: ἄκατος.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾰκᾰ-]
náut., ref. al aparejo naval, esp. ἱστὸς ἀ. vela pequeña, IG 22.1611.229 (IV a.C.), κεραῖαι IG 22.1612.34 (IV a.C.), Poll.1.91
•subst. τὸ ἀ. Aen.Tact.23.4, ἡ γοῦν Θεογένους ὡς δεῦρ' ἰοῦσα τἀκάτειον ᾔρετο la de Teógenes como para venir aquí ha izado la vela con el doble sentido de empinar el codo Ar.Lys.64, cf. ἀκάτιον.
Greek Monolingual
-ο (Α ἀκάτειος, -ον) ἄκατος
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην άκατο.
