σά: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(4) |
m (Text replacement - "( " to "(") |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=σά n. plur. van σός.<br />σά f. dual. van σός.<br />σά Dor. wat?, waarom?:. σά μάν; ( Att. τί μήν;) hoezo? Aristoph. Ach. 757. | |elnltext=σά n. plur. van σός.<br />σά f. dual. van σός.<br />σά Dor. wat?, waarom?:. σά μάν; (Att. τί μήν;) hoezo? Aristoph. Ach. 757. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σά:''' <b class="num">I</b> (ᾰ) pl. к σόν (n от [[σός]]).<br /><b class="num">II</b> (ᾰ) дор. = τί: σά [[μάν]]; Arph. (= τί [[μήν]]) ну как же?<br /><b class="num">III</b> (ᾱ) dual. к σή (f к [[σός]]). | |elrutext='''σά:'''<br /><b class="num">I</b> (ᾰ) pl. к σόν (n от [[σός]]).<br /><b class="num">II</b> (ᾰ) дор. = τί: σά [[μάν]]; Arph. (= τί [[μήν]]) ну как же?<br /><b class="num">III</b> (ᾱ) dual. к σή (f к [[σός]]). | ||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''σά''': {sá}<br />'''Grammar''': interr. Pron.<br />'''Meaning''': = [[τίνα]] in σά [[μάν]] = τί [[μήν]] ‘wieso ?’ (megar. in Ar.''Ach''. 757, 784).<br />'''Etymology''' : Wie böot. τά (Pi. ''O''. 1, 82) aus *κι̯-α, n. pl. von [[τίς]] ‘wer?’ = alat. ''quia''-''nam'' ‘warum?’, idg. ''qʷi̯''-''ə''. Auch in ion. [[ἅσσα]], att. [[ἅττα]]; s. Schwyzer 616 m. A. 8, 319 und zu [[τίς]].<br />'''Page''' 2,669 | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:59, 13 October 2024
French (Bailly abrégé)
pl. neutre de σός, σή, σόν;
duel fém. de σός, σή, σόν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σά n. plur. van σός.
σά f. dual. van σός.
σά Dor. wat?, waarom?:. σά μάν; (Att. τί μήν;) hoezo? Aristoph. Ach. 757.
Russian (Dvoretsky)
σά:
I (ᾰ) pl. к σόν (n от σός).
II (ᾰ) дор. = τί: σά μάν; Arph. (= τί μήν) ну как же?
III (ᾱ) dual. к σή (f к σός).
Frisk Etymology German
σά: {sá}
Grammar: interr. Pron.
Meaning: = τίνα in σά μάν = τί μήν ‘wieso ?’ (megar. in Ar.Ach. 757, 784).
Etymology : Wie böot. τά (Pi. O. 1, 82) aus *κι̯-α, n. pl. von τίς ‘wer?’ = alat. quia-nam ‘warum?’, idg. qʷi̯-ə. Auch in ion. ἅσσα, att. ἅττα; s. Schwyzer 616 m. A. 8, 319 und zu τίς.
Page 2,669
