αὐτόδηλος: Difference between revisions
From LSJ
Νέμεσιν φυλάσσου, μηδὲν ὑπέρογκον ποίει → Nemesin caveto: longe fuge superbiam → Hab Acht vor Nemesis und tu nichts über's Maß
(1a) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aftodilos | |Transliteration C=aftodilos | ||
|Beta Code=au)to/dhlos | |Beta Code=au)to/dhlos | ||
|Definition= | |Definition=αὐτόδηλον, [[self-evident]], A.''Th.''848 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-ον [[evidente por sí mismo]] τάδε A.<i>Th</i>.848. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />évident de soi-même.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[δῆλος]]. | |btext=ος, ον :<br />[[évident de soi-même]].<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[δῆλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=<i>von [[selbst]] [[deutlich]]</i>, Aesch. <i>Spt</i>. 830. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αὐτόδηλος:''' [[самоочевидный]], [[совершенно ясный]] Aesch., Arph. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''αὐτόδηλος''': -ον, ὁ ἀφ’ [[ἑαυτοῦ]] [[φανερός]], Αἰσχύλ. Θηβ. 848· οὕτω καὶ ὁ Δινδ. ἐν Ἀριστοφ. Σφ. 463. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αὐτόδηλος:''' -ον, [[αυταπόδεικτος]], [[κατάδηλος]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''αὐτόδηλος:''' -ον, [[αυταπόδεικτος]], [[κατάδηλος]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[self]]-[[evident]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[self]]-[[evident]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:20, 25 August 2023
English (LSJ)
αὐτόδηλον, self-evident, A.Th.848 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ον evidente por sí mismo τάδε A.Th.848.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
évident de soi-même.
Étymologie: αὐτός, δῆλος.
German (Pape)
von selbst deutlich, Aesch. Spt. 830.
Russian (Dvoretsky)
αὐτόδηλος: самоочевидный, совершенно ясный Aesch., Arph.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτόδηλος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ φανερός, Αἰσχύλ. Θηβ. 848· οὕτω καὶ ὁ Δινδ. ἐν Ἀριστοφ. Σφ. 463.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM αὐτόδηλος, -ον) δήλος
ολοφάνερος αυταπόδεικτος.
Greek Monotonic
αὐτόδηλος: -ον, αυταπόδεικτος, κατάδηλος, σε Αισχύλ.
