ήρης: Difference between revisions
Γυναιξὶ πάσαις κόσμον ἡ σιγὴ φέρει → Decus affert omni mulieri silentium → Es bringt das Schweigen Zierde einer jeden Frau
m (Text replacement - "cf. <b class="b3">([^\s-\.]*?[αΑάΆΒβΓγΔδεΕέΈΖζηΗήΉΘθιΙίΊϊΪΐΚκΛλΜμΝνΞξοΟςόΌΠπΡρΣσΤτυΥυύΎϋΫΰΦφΧχΨψωΩώΏ]+?[^\s-\.]*?)<\/b>" to "cf. $1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=iris | |Transliteration C=iris | ||
|Beta Code=h)remh/rhs | |Beta Code=h)remh/rhs | ||
|Definition=an Adj. termin., < | |Definition=an Adj. termin.,<br><span class="bld">1</span> from [[ἀραρεῖν]], [[ἀραρίσκω]], as in [[θυμαρής]], [[φρενήρης]], [[χαλκήρης]], [[εὐήρης]].<br><span class="bld">2</span> from ἐρε- ([[ἐρέτης]]), as in [[ἀμφήρης]], [[ἁλιήρης]], [[τριήρης]], etc.<br><span class="bld">3</span> prob. from (ϝ) ηρ- (cf. [[ἦρα]] B) in pr.n. [[Περιήρης]], [[Διώρης]] (fr. [[Διοήρης]]). | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ήρης''': ἐπίθετ. [[κατάληξις]]. 1) ἐκ τῆς √ΑΡ (ἀραρεῖν, [[ἀραρίσκω]]) ὡς [[φρενήρης]], ἐρίηρες, [[θυμαρής]]. 2) ἐκ τῆς √ΕΡ ([[ἐρέσσω]]), ὡς [[ἀμφήρης]], [[ἁλιήρης]]· [[τριήρης]], [[τετρήρης]], κτλ., κοινῶς ἀναφέρονται εἰς ταύτην τὴν ῥίζαν, ἀλλ’ ὁ Κούρτ. θεωρεῖ τὰς λέξεις ταύτας ὡς ἀνήκουσας εἰς την √ΑΡ, πρβλ. [[διήρης]], Gr. Et. ἀρ. 492. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ήρης:''' [[κατάληξη]] επιθέτων.<br /><b class="num">1.</b> από το <i>ἀραρ-εῖν</i>, <i>ἀραρ-[[ίσκω]]</i>, όπως το [[ἐριήρης]], <i>θυμ-ᾱρής</i>.<br /><b class="num">2.</b> από το <i>ἐρέσσω</i>, όπως το [[ἀμφήρης]], [[ἁλιήρης]], [[τριήρης]], κ.λπ. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:11, 25 August 2023
English (LSJ)
an Adj. termin.,
1 from ἀραρεῖν, ἀραρίσκω, as in θυμαρής, φρενήρης, χαλκήρης, εὐήρης.
2 from ἐρε- (ἐρέτης), as in ἀμφήρης, ἁλιήρης, τριήρης, etc.
3 prob. from (ϝ) ηρ- (cf. ἦρα B) in pr.n. Περιήρης, Διώρης (fr. Διοήρης).
Greek (Liddell-Scott)
ήρης: ἐπίθετ. κατάληξις. 1) ἐκ τῆς √ΑΡ (ἀραρεῖν, ἀραρίσκω) ὡς φρενήρης, ἐρίηρες, θυμαρής. 2) ἐκ τῆς √ΕΡ (ἐρέσσω), ὡς ἀμφήρης, ἁλιήρης· τριήρης, τετρήρης, κτλ., κοινῶς ἀναφέρονται εἰς ταύτην τὴν ῥίζαν, ἀλλ’ ὁ Κούρτ. θεωρεῖ τὰς λέξεις ταύτας ὡς ἀνήκουσας εἰς την √ΑΡ, πρβλ. διήρης, Gr. Et. ἀρ. 492.
Greek Monotonic
ήρης: κατάληξη επιθέτων.
1. από το ἀραρ-εῖν, ἀραρ-ίσκω, όπως το ἐριήρης, θυμ-ᾱρής.
2. από το ἐρέσσω, όπως το ἀμφήρης, ἁλιήρης, τριήρης, κ.λπ.
