συμβουλάτορας: Difference between revisions
From LSJ
Ἄξιόν ἐστι τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ τὸν πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν → Worthy is the Lamb that was slain to receive power, and riches, and wisdom, and strength, and honour, and glory, and blessing
m (Text replacement - "({{grml\n.*\n}})\n\1" to "$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)" to "πρβλ. $2$4)") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και, διαλ. τ. [[συβουλάτορας]], ο, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που δίνει συμβουλές σε άλλον ή σε άλλους<br /><b>2.</b> (παλαιότερα) [[σύμβουλος]] κάποιου, [[ιδίως]] άρχοντα («οι συμβουλάτορες του [[ρήγα]]»)<br /><b>3.</b> <b>ειρων.</b> αυτός που προθυμοποιείται να δώσει [[απρόσκλητος]] συμβουλές σε όλους και για όλα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σύμβουλος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>άτορας</i> ( | |mltxt=και, διαλ. τ. [[συβουλάτορας]], ο, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που δίνει συμβουλές σε άλλον ή σε άλλους<br /><b>2.</b> (παλαιότερα) [[σύμβουλος]] κάποιου, [[ιδίως]] άρχοντα («οι συμβουλάτορες του [[ρήγα]]»)<br /><b>3.</b> <b>ειρων.</b> αυτός που προθυμοποιείται να δώσει [[απρόσκλητος]] συμβουλές σε όλους και για όλα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σύμβουλος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>άτορας</i> ([[πρβλ]]. [[εστιάτορας]]). Η λ., στον λόγιο τ. <i>συμβουλάτωρ</i>, μαρτυρείται από 1772 στον Ιω. Αδάμη]. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 16:24, 11 May 2023
Greek Monolingual
και, διαλ. τ. συβουλάτορας, ο, Ν
1. αυτός που δίνει συμβουλές σε άλλον ή σε άλλους
2. (παλαιότερα) σύμβουλος κάποιου, ιδίως άρχοντα («οι συμβουλάτορες του ρήγα»)
3. ειρων. αυτός που προθυμοποιείται να δώσει απρόσκλητος συμβουλές σε όλους και για όλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σύμβουλος + κατάλ. -άτορας (πρβλ. εστιάτορας). Η λ., στον λόγιο τ. συμβουλάτωρ, μαρτυρείται από 1772 στον Ιω. Αδάμη].