ἄδαιτος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ αὐτὸς ἔφησε τὸν μὲν ὕπνον ὀλιγοχρόνιον θάνατον, τὸν δὲ θάνατον πολυχρόνιον ὕπνον → Plato said that sleep was a short-lived death but death was a long-lived sleep
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=adaitos | |Transliteration C=adaitos | ||
|Beta Code=a)/daitos | |Beta Code=a)/daitos | ||
|Definition= | |Definition=ἄδαιτον, ([[δαίνυμαι]]) [[of which none might eat]], [[θυσία]] A ''Ag.''151. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /> | |btext=ος, ον :<br />[[qu'on ne doit pas manger]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], δαίνυμαι. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἄδαιτος:''' не могущий быть съеденным, т. е. чудовищный, мерзостный ([[θυσία]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἄδαιτος:''' -ον (δαίνυμαι), αυτός που δεν είναι [[κατάλληλος]] για [[βρώση]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ἄδαιτος:''' -ον (δαίνυμαι), αυτός που δεν είναι [[κατάλληλος]] για [[βρώση]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[δαίνυμαι]<br />of [[which]] [[none]] [[might]] eat, Aesch. | |mdlsjtxt=[δαίνυμαι]<br />of [[which]] [[none]] [[might]] eat, Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:48, 25 August 2023
English (LSJ)
ἄδαιτον, (δαίνυμαι) of which none might eat, θυσία A Ag.151.
Spanish (DGE)
-ον
que carece de banquete θυσία ἄ. sacrificio carente de festín de la muerte de Ifigenia, A.A.151, cf. Orác. en Phleg.36.10.43.
German (Pape)
[Seite 31] θυσία, nicht zu essen, Aesch. Ag. 147.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu'on ne doit pas manger.
Étymologie: ἀ, δαίνυμαι.
Russian (Dvoretsky)
ἄδαιτος: не могущий быть съеденным, т. е. чудовищный, мерзостный (θυσία Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἄδαιτος: -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν κατάλληλος εἰς βρῶσιν, θυσία, Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.
Greek Monotonic
ἄδαιτος: -ον (δαίνυμαι), αυτός που δεν είναι κατάλληλος για βρώση, σε Αισχύλ.
