κερασφόρος: Difference between revisions
Ὁ γράμματ' εἰδὼς καὶ περισσὸν νοῦν ἔχει → Qui litteras didicere, mentis plus habent → Wer schreiben kann, hat auch bedeutenden Verstand
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
(3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui porte des cornes.<br />'''Étymologie:''' [[κέρας]], [[φέρω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui porte des cornes]].<br />'''Étymologie:''' [[κέρας]], [[φέρω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κερασφόρος -ον [κέρας, φέρω] hoorns dragend, gehoornd. | |elnltext=κερασφόρος -ον [[[κέρας]], [[φέρω]]] [[hoorns dragend]], [[gehoornd]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Line 25: | Line 25: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κερασ-[[φόρος]], ον [[φέρω]]<br />[[horn]]-[[bearing]], [[horned]], Eur. | |mdlsjtxt=κερασ-[[φόρος]], ον [[φέρω]]<br />[[horn]]-[[bearing]], [[horned]], Eur. | ||
}} | |||
{{elmes | |||
|esmgtx=-ον [[que lleva cuernos]] de una imagen de Hécate λαβὼν λίθον σιδηρίτην, ἐν ᾧ ἐνγεγλύφθω Ἑκάτη τριπρόσωπος, καὶ τὸ μὲν μέσον πρόσωπον ἤτω κερασφόρου παρθένου <b class="b3">toma una piedra de magnetita, en la que ha de quedar grabada una Hécate de tres caras, y que el rostro del centro sea el de una doncella con cuernos</b> P IV 2882 | |||
}} | }} |
Latest revision as of 13:40, 8 January 2023
German (Pape)
[Seite 1422] Hörner tragend; Ἰώ Eur. Phoen. 255; Plat. Polit. 265 c; Pan, Luc. D. D. 22, 2; Dionysus, Eur. Bacch. 2; von einer Schlange, Nonn. D. 11, 94; ὀχήματα Plut. vit. aer. al. 3; – ἀνήρ, Hahnrei, Eust.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte des cornes.
Étymologie: κέρας, φέρω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κερασφόρος -ον [κέρας, φέρω] hoorns dragend, gehoornd.
Russian (Dvoretsky)
κερασφόρος: рогоносный, украшенный рогами (Ἰώ, Διόνυσος Eur.; τὸ μέρος τῆς ἀγέλης Plat.; Πάν Luc.).
Spanish
Greek Monolingual
-ο (ΑΜ κερασφόρος, -ον)
αυτός που έχει κέρατα (α. «κερασφόρα ζώα» β. «κερασφόροι στόρθυγγες», Σοφ.)
νεοελλ.-αρχ.
απατημένος σύζυγος, κερατάς
αρχ.
φρ. «τὸ κερασφόρον γένος» — τα ζώα που έχουν κέρατα (Γαλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κέρας + -φορος (< φόρος < φέρω)].
Greek Monotonic
κερασφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φέρει κέρατα, αυτός που έχει κέρατα, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
κερασφόρος: -ον, φέρων κέρατα, ἔχων κέρατα, ἐπὶ ἐλάφων, Σοφ. Ἀποσπ. 110· ἐπὶ τῆς Ἰοῦς, Εὐρ. Φοίν. 248· ἐπὶ τοῦ Διονύσου, ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 2· τὸ κ. μέρος Πλάτ. Πολιτ. 265C· τὰ κ., ζῷα φέροντα κέρατα, Γαλην. ΙΙ. ἀνὴρ ὃν ἡ σύζυγος ἐξαπατᾷ, κερατᾶς, Ἐπιγραφὴ ἐπιγράμμ. ἐν Ἀνθ. Π. 11. 278· πρβλ. κέρας ΧΙ.
Middle Liddell
κερασ-φόρος, ον φέρω
horn-bearing, horned, Eur.
Léxico de magia
-ον que lleva cuernos de una imagen de Hécate λαβὼν λίθον σιδηρίτην, ἐν ᾧ ἐνγεγλύφθω Ἑκάτη τριπρόσωπος, καὶ τὸ μὲν μέσον πρόσωπον ἤτω κερασφόρου παρθένου toma una piedra de magnetita, en la que ha de quedar grabada una Hécate de tres caras, y que el rostro del centro sea el de una doncella con cuernos P IV 2882