σπαραγματώδης: Difference between revisions
From LSJ
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2, $3.<br") |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης, ες:<br />déchirant, convulsif.<br />'''Étymologie:''' [[σπάραγμα]], -ωδης. | |btext=ης, ες:<br />[[déchirant]], [[convulsif]].<br />'''Étymologie:''' [[σπάραγμα]], -ωδης. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 18:42, 8 January 2023
English (LSJ)
ες, convulsive, Plu.2.130d.
German (Pape)
[Seite 916] ες, krampfhaft, -artig, κραυγή, Plut. de sanit. tuenda p. 392.
French (Bailly abrégé)
ης, ες:
déchirant, convulsif.
Étymologie: σπάραγμα, -ωδης.
Russian (Dvoretsky)
σπᾰραγμᾰτώδης: прерывистый, судорожный (κραυγή Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
σπᾰραγμᾰτώδης: -ες, (εἶδος) σπασμώδης, ὁμοιάζων μὲ σπαραγμόν, κραυγὴ Πλούτ. 2. 130D.
Greek Monolingual
-ῶδες, Α σπάραγμα, -άγματος]
ο όμοιος με σπάραγμα ή αυτός που προκαλεί σπαραγμό.