δικολύμης: Difference between revisions

From LSJ

γέλως ἄκαιρος κλαυμάτων παραίτιος → ill-timed laughter causes tears (Menander)

Source
(4)
 
m (LSJ1 replacement)
 
(10 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=dikolymis
|Transliteration C=dikolymis
|Beta Code=dikolu/mhs
|Beta Code=dikolu/mhs
|Definition=[<b class="b3">ῡ], ου, ὁ,</b> <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">one who destroys by lawsuits</b>, <span class="bibl">Com.Adesp. 859</span>.</span>
|Definition=[ῡ], ου, ὁ, [[one who destroys by lawsuits]], Com.Adesp. 859.
}}
{{DGE
|dgtxt=(δῐκολύμης) -ου<br />[[que hace daño con los pleitos]], [[que persigue con pleitos]], como sinón de [[sicofanta]] [[ἄνθρωπος]] <i>Com.Adesp</i>.591.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0629.png Seite 629]] ὁ, nach B. A. p. 35 ὁ ἐν ταῖς δίκαις λυμαινόμενος, Sykophant.
}}
{{ls
|lstext='''δῐκολύμης''': [υ], -ου, ὁ, ὁ ἐν ταῖς δίκαις λυμαινόμενος, ὁ [[συκοφάντης]], Κωμ. (Meineke Ἀποσπ. 4. 664).
}}
{{grml
|mltxt=[[δικολύμης]], ο (Α)<br />αυτός που λυμαίνεται τις δίκες, ο [[συκοφάντης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[δίκη]] <span style="color: red;">+</span> [[λυμαίνομαι]] «[[τροποποιώ]], [[καταστρέφω]] ([[πρβλ]]. [[ιχθυολύμης]])].
}}
}}

Latest revision as of 12:03, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῐκολύμης Medium diacritics: δικολύμης Low diacritics: δικολύμης Capitals: ΔΙΚΟΛΥΜΗΣ
Transliteration A: dikolýmēs Transliteration B: dikolymēs Transliteration C: dikolymis Beta Code: dikolu/mhs

English (LSJ)

[ῡ], ου, ὁ, one who destroys by lawsuits, Com.Adesp. 859.

Spanish (DGE)

(δῐκολύμης) -ου
que hace daño con los pleitos, que persigue con pleitos, como sinón de sicofanta ἄνθρωπος Com.Adesp.591.

German (Pape)

[Seite 629] ὁ, nach B. A. p. 35 ὁ ἐν ταῖς δίκαις λυμαινόμενος, Sykophant.

Greek (Liddell-Scott)

δῐκολύμης: [υ], -ου, ὁ, ὁ ἐν ταῖς δίκαις λυμαινόμενος, ὁ συκοφάντης, Κωμ. (Meineke Ἀποσπ. 4. 664).

Greek Monolingual

δικολύμης, ο (Α)
αυτός που λυμαίνεται τις δίκες, ο συκοφάντης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δίκη + λυμαίνομαι «τροποποιώ, καταστρέφω (πρβλ. ιχθυολύμης)].