πεδητής: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=peditis | |Transliteration C=peditis | ||
|Beta Code=pedhth/s | |Beta Code=pedhth/s | ||
|Definition= | |Definition=πεδητοῦ, Dor. [[πεδητάς]], ὁ, [[one who fetters]]: metaph., [[hinderer]], AP 9.756 (Aemil.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0541.png Seite 541]] ὁ, der Fesselnde, Aemilian. 2 (IX, 756), [[λίθος]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0541.png Seite 541]] ὁ, der Fesselnde, Aemilian. 2 (IX, 756), [[λίθος]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πεδητής:''' дор. [[πεδητάς]], οῦ adj. m сковывающий, удерживающий ([[λίθος]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πεδητής''': -οῦ, ὁ, ὁ δεσμεύων ἢ κωλύων, Ἀνθ. Π. 9. 756. | |lstext='''πεδητής''': -οῦ, ὁ, ὁ δεσμεύων ἢ κωλύων, Ἀνθ. Π. 9. 756. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και δωρ. τ. πεδητάς, ὁ, Α [[πεδῶ]]<br /><b>1.</b> αυτός που δεσμεύει κάποιον, [[δεσμευτής]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που κωλύει, εμποδίζει κάποιον. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πεδητής:''' -οῦ, ὁ ([[πεδάω]]), αυτός που δημιουργεί εμπόδια, σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[πεδητής]], οῦ, ὁ, [[πεδάω]]<br />a hinderer, Anth. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 09:23, 25 August 2023
English (LSJ)
πεδητοῦ, Dor. πεδητάς, ὁ, one who fetters: metaph., hinderer, AP 9.756 (Aemil.).
German (Pape)
[Seite 541] ὁ, der Fesselnde, Aemilian. 2 (IX, 756), λίθος.
Russian (Dvoretsky)
πεδητής: дор. πεδητάς, οῦ adj. m сковывающий, удерживающий (λίθος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
πεδητής: -οῦ, ὁ, ὁ δεσμεύων ἢ κωλύων, Ἀνθ. Π. 9. 756.
Greek Monolingual
και δωρ. τ. πεδητάς, ὁ, Α πεδῶ
1. αυτός που δεσμεύει κάποιον, δεσμευτής
2. μτφ. αυτός που κωλύει, εμποδίζει κάποιον.
Greek Monotonic
πεδητής: -οῦ, ὁ (πεδάω), αυτός που δημιουργεί εμπόδια, σε Ανθ.