εὐδιάω: Difference between revisions
νόσημα γὰρ αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους → for I consider false words to be the foulest sickness
(6_6) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=evdiao | |Transliteration C=evdiao | ||
|Beta Code=eu)dia/w | |Beta Code=eu)dia/w | ||
|Definition=Ep. part. <b class="b3">εὐδιόων,</b> (εὔδιος) | |Definition=Ep. part. <b class="b3">εὐδιόων,</b> ([[εὔδιος]]) to [[be fair]] or [[be calm]], of sea and weather, κόλπος A.R.2.371; ([[ἄνεμος]]) Opp.''H.''3.58; πάντῃ Διὸς -όωντος Arat.899; of persons, to [[enjoy fair weather]], A.R.2.903. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐδιάω''': Ἐπικ. μετοχ. εὐδιόων ([[εὔδιος]]), εἶμαι [[γαλήνιος]], ἐπὶ θαλάσσης καὶ καιροῦ, κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. | |lstext='''εὐδιάω''': Ἐπικ. μετοχ. εὐδιόων ([[εὔδιος]]), εἶμαι [[γαλήνιος]], ἐπὶ θαλάσσης καὶ καιροῦ, κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 371· [[ἄνεμος]]… ὅς κεν ἄῃσιν [[ἤπιος]], εὐδιόων Ὁππ. Ἁλ. 3. 58, πρβλ. Ἄρατ. 899· ἐπὶ θαλασσοπλοούντων, [[πλέω]] μὲ [[οὔριον]] ἄνεμον, Ἀπολλ. Ροδ. Β. 903· πρβλ. [[διαύω]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:50, 25 August 2023
English (LSJ)
Ep. part. εὐδιόων, (εὔδιος) to be fair or be calm, of sea and weather, κόλπος A.R.2.371; (ἄνεμος) Opp.H.3.58; πάντῃ Διὸς -όωντος Arat.899; of persons, to enjoy fair weather, A.R.2.903.
German (Pape)
[Seite 1062] (vgl. εὐδία), still, heiter sein, nur partic. praes. bei sp. D.; vom Meere, ruhig sein, Ap. Rh. 2, 371 Opp. Cyn. 1, 13; von den Seefahrern, τέμνον πλόον εὐδιόωντες 1, 424; ἄνεμος εὐδιόων Hal. 3, 58; vom Vogel, der nicht die Flügel schwingt, sondern ruhig schwebt, εὐκήλοισιν εὐδιόων πτερύγεσσιν Ap. Rh. 2, 935. Vgl. εὐδιάζω.
Greek (Liddell-Scott)
εὐδιάω: Ἐπικ. μετοχ. εὐδιόων (εὔδιος), εἶμαι γαλήνιος, ἐπὶ θαλάσσης καὶ καιροῦ, κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 371· ἄνεμος… ὅς κεν ἄῃσιν ἤπιος, εὐδιόων Ὁππ. Ἁλ. 3. 58, πρβλ. Ἄρατ. 899· ἐπὶ θαλασσοπλοούντων, πλέω μὲ οὔριον ἄνεμον, Ἀπολλ. Ροδ. Β. 903· πρβλ. διαύω.
