ἰσόκοιλος: Difference between revisions
From LSJ
Γνῶμαι δ' ἀμείνους εἰσὶ τῶν γεραιτέρων → Consilia tutiora sunt, quae dant senes → Die Ansichten der Alten haben größren Wert
(7) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=isokoilos | |Transliteration C=isokoilos | ||
|Beta Code=i)so/koilos | |Beta Code=i)so/koilos | ||
|Definition=ον, <span | |Definition=ἰσόκοιλον, [[with equal cavities]], αὐλός Plu.2.1021a, Theo Sm.p.60 H.(pl.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1264.png Seite 1264]] gleich hohl, [[αὐλός]] Plut. de an. procr. e Tim. 12. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[également creux]].<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[κοῖλος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἰσόκοιλος:''' [[одинаково полый на всем протяжении]], [[ровно продолбленный]] (αὐλοί Plut.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἰσόκοιλος''': -ον, ἔχων τῆς αὐτῆς διαμέτρου κοιλότητα ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἄκρου [[μέχρι]] τοῦ ἑτέρου, αὐλὸς Πλούτ. 2. 1021Α. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἰσόκοιλος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει σε όλα τα [[σημεία]] την [[ίδια]] [[κοιλότητα]] («[[ἰσόκοιλος]] [[αὐλός]]», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἰσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κοιλος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>κοῖλος</i>), [[πρβλ]]. <i>μεσό</i>-<i>κοιλος</i>, [[ορθό]]-<i>κοιλος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:26, 25 August 2023
English (LSJ)
ἰσόκοιλον, with equal cavities, αὐλός Plu.2.1021a, Theo Sm.p.60 H.(pl.).
German (Pape)
[Seite 1264] gleich hohl, αὐλός Plut. de an. procr. e Tim. 12.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
également creux.
Étymologie: ἴσος, κοῖλος.
Russian (Dvoretsky)
ἰσόκοιλος: одинаково полый на всем протяжении, ровно продолбленный (αὐλοί Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἰσόκοιλος: -ον, ἔχων τῆς αὐτῆς διαμέτρου κοιλότητα ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἄκρου μέχρι τοῦ ἑτέρου, αὐλὸς Πλούτ. 2. 1021Α.
Greek Monolingual
ἰσόκοιλος, -ον (Α)
αυτός που έχει σε όλα τα σημεία την ίδια κοιλότητα («ἰσόκοιλος αὐλός», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -κοιλος (< κοῖλος), πρβλ. μεσό-κοιλος, ορθό-κοιλος].
