Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

interruptio: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(D_5)
(CSV2 import)
Tags: Mobile edit Mobile web edit
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=interruptio interruptionis N F :: interruption; discontinuity, break; aposiopesis (rhetoric)
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>interruptĭo</b>: ōnis, f. [[interrumpo]],<br /><b>I</b> an interrupting, [[interruption]], [[interval]] (postAug.).<br /><b>I</b> In gen.: muri, Hier. in Isa. 9, 3, § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6, § 622; Macr. Somn. Scip. 2, 5, 32. —<br /><b>II</b> Transf.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Rhet. t. t., = [[ἀποσιώπησις]],> a [[sudden]] [[break]] in the [[thought]] or [[expression]]: [[quam]] [[idem]] [[Cicero]] reticentiam, [[Celsus]] obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> An [[interruption]]: [[usurpatio]] est usucapionis [[interruption]], Dig. 41, 3, 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> A breaking up, [[division]], [[distinction]]: generum, Macr. Somn. Scip. 2, 5.
|lshtext=<b>interruptĭo</b>: ōnis, f. [[interrumpo]],<br /><b>I</b> an interrupting, [[interruption]], [[interval]] (postAug.).<br /><b>I</b> In gen.: muri, Hier. in Isa. 9, 3, § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6, § 622; Macr. Somn. Scip. 2, 5, 32. —<br /><b>II</b> Transf.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Rhet. t. t., = [[ἀποσιώπησις]],> a [[sudden]] [[break]] in the [[thought]] or [[expression]]: [[quam]] [[idem]] [[Cicero]] reticentiam, [[Celsus]] obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> An [[interruption]]: [[usurpatio]] est usucapionis [[interruption]], Dig. 41, 3, 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> A breaking up, [[division]], [[distinction]]: generum, Macr. Somn. Scip. 2, 5.
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>interruptĭō</b>, ōnis, f. ([[interrumpo]]),<br /><b>1</b> interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32<br /><b>2</b> interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 || réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.
|gf=<b>interruptĭō</b>, ōnis, f. ([[interrumpo]]),<br /><b>1</b> interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32<br /><b>2</b> interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 &#124;&#124; réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.||réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.
}}
{{Georges
|georg=interruptio, ōnis, f. ([[interrumpo]]), die [[Unterbrechung]], I) eig.: muri, [[Hieron]]. in Isai. 9, 30. § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6. § 622: [[interruptio]] [[non]] [[unius]] generis a [[nobis]], [[sed]] omnium generum a se divisorum, Macr. somn. Scip. 2, 5, 32. – II) übtr.: a) im allg.: usucapionis, Paul. dig. 41, 3, 2. – b) [[als]] Redefig., das Abbrechen [[mitten]] in der [[Rede]], griech. [[ἀποσιώπησις]], Quint. 9, 2, 54.
}}
{{LaZh
|lnztxt=interruptio, onis. f. :: [[間]]。[[半呑半吐]]。[[撇]]
}}
}}

Latest revision as of 20:11, 12 June 2024

Latin > English

interruptio interruptionis N F :: interruption; discontinuity, break; aposiopesis (rhetoric)

Latin > English (Lewis & Short)

interruptĭo: ōnis, f. interrumpo,
I an interrupting, interruption, interval (postAug.).
I In gen.: muri, Hier. in Isa. 9, 3, § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6, § 622; Macr. Somn. Scip. 2, 5, 32. —
II Transf.
   A Rhet. t. t., = ἀποσιώπησις,> a sudden break in the thought or expression: quam idem Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.—
   B An interruption: usurpatio est usucapionis interruption, Dig. 41, 3, 2.—
   C A breaking up, division, distinction: generum, Macr. Somn. Scip. 2, 5.

Latin > French (Gaffiot 2016)

interruptĭō, ōnis, f. (interrumpo),
1 interruption, discontinuation : Hier. Is. 9, 80, 12 ; Macr. Scip. 2, 5, 32
2 interruption [de l’usucapion] : Dig. 41, 3, 2 || réticence [fig. de rhét.] : Quint. 9, 2, 54.

Latin > German (Georges)

interruptio, ōnis, f. (interrumpo), die Unterbrechung, I) eig.: muri, Hieron. in Isai. 9, 30. § 12 sqq.: Oceani, Mart. Cap. 6. § 622: interruptio non unius generis a nobis, sed omnium generum a se divisorum, Macr. somn. Scip. 2, 5, 32. – II) übtr.: a) im allg.: usucapionis, Paul. dig. 41, 3, 2. – b) als Redefig., das Abbrechen mitten in der Rede, griech. ἀποσιώπησις, Quint. 9, 2, 54.

Latin > Chinese

interruptio, onis. f. :: 半呑半吐