ἐπαρκούντως: Difference between revisions
From LSJ
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
(13) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπαρκούντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> [[αρκούντως]], επαρκώς, αρκετά («κακῶς μέν, οἶδ', [[ἐπαρκούντως]] δ' [[ἐμοί]]», <b>Σοφ.</b>). | |mltxt=[[ἐπαρκούντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> [[αρκούντως]], επαρκώς, αρκετά («κακῶς μέν, οἶδ', [[ἐπαρκούντως]] δ' [[ἐμοί]]», <b>Σοφ.</b>). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπαρκούντως:''' επίρρ. μτχ. του [[ἐπαρκέω]], επαρκώς, αρκετά, σε Σοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:56, 30 December 2018
English (LSJ)
Adv. pres. part.,
A sufficiently, S.El. 354.
German (Pape)
[Seite 905] hinreichend, Soph. El. 346.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαρκούντως: ἐπίρρ. μετοχ. τοῦ ἐνεστ. τοῦ ἐπαρκέω, ἐπαρκῶς, Σοφ. Ἠλ. 354.
French (Bailly abrégé)
adv.
suffisamment.
Étymologie: ἐπαρκέω.
Greek Monolingual
ἐπαρκούντως (Α)
επίρρ. αρκούντως, επαρκώς, αρκετά («κακῶς μέν, οἶδ', ἐπαρκούντως δ' ἐμοί», Σοφ.).
Greek Monotonic
ἐπαρκούντως: επίρρ. μτχ. του ἐπαρκέω, επαρκώς, αρκετά, σε Σοφ.
