επιτέλλω: Difference between revisions
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(14) |
m (Text replacement - "———————— " to "<br />") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἐπιτέλλω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[διατάσσω]], [[δίνω]] [[εντολή]], [[παραγγέλλω]] (α. «ἐπὴν ἐὺ τοῑς ἐπιτείλω», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἡνιόχῳ μὲν [[ἔπειτα]] ἑῷ ἐπέτελλεν ἔκαστος ἵππους εὖ κατὰ κόσμον ἐρυκέμεν αὖθ’ ἐπὶ τάφρῳ», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[επιβάλλω]] [[κάτι]], [[καθορίζω]] με [[διαταγή]] («καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ’ ἐπίτειλον», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τέλλω]] «[[ολοκληρώνω]] - [[ανατέλλω]]»]. | |mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἐπιτέλλω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[διατάσσω]], [[δίνω]] [[εντολή]], [[παραγγέλλω]] (α. «ἐπὴν ἐὺ τοῑς ἐπιτείλω», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἡνιόχῳ μὲν [[ἔπειτα]] ἑῷ ἐπέτελλεν ἔκαστος ἵππους εὖ κατὰ κόσμον ἐρυκέμεν αὖθ’ ἐπὶ τάφρῳ», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[επιβάλλω]] [[κάτι]], [[καθορίζω]] με [[διαταγή]] («καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ’ ἐπίτειλον», <b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τέλλω]] «[[ολοκληρώνω]] - [[ανατέλλω]]»].<br /><b>(II)</b><br />(Α [[ἐπιτέλλω]])<br />(ενεργ. και παθ.) (για αστέρια) εμφανίζομαι στον ορίζοντα, [[ανατέλλω]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>παθ.</b> <i>ἐπιτέλλομαι</i><br />(για έρωτα) γεννιέμαι («ὡραῑος καὶ Ἔρως ἐπιτέλλεται, [[ἡνίκα]] περ γῆ ἄνθεσιν εἰαρινοῑς θάλλει ἀεξομένη», <b>Θέογν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τέλλω]] «[[ανατέλλω]]»]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 8 January 2019
Greek Monolingual
(I)
ἐπιτέλλω (Α)
1. διατάσσω, δίνω εντολή, παραγγέλλω (α. «ἐπὴν ἐὺ τοῑς ἐπιτείλω», Ομ. Ιλ.
β. «ἡνιόχῳ μὲν ἔπειτα ἑῷ ἐπέτελλεν ἔκαστος ἵππους εὖ κατὰ κόσμον ἐρυκέμεν αὖθ’ ἐπὶ τάφρῳ», Ομ. Ιλ.)
2. επιβάλλω κάτι, καθορίζω με διαταγή («καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ’ ἐπίτειλον», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τέλλω «ολοκληρώνω - ανατέλλω»].
(II)
(Α ἐπιτέλλω)
(ενεργ. και παθ.) (για αστέρια) εμφανίζομαι στον ορίζοντα, ανατέλλω
αρχ.
παθ. ἐπιτέλλομαι
(για έρωτα) γεννιέμαι («ὡραῑος καὶ Ἔρως ἐπιτέλλεται, ἡνίκα περ γῆ ἄνθεσιν εἰαρινοῑς θάλλει ἀεξομένη», Θέογν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τέλλω «ανατέλλω»].
