ἐπιτύφομαι: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν → Non est inhonestum ea, quae nescis, discere → nicht schändlich ist's, dass einer lernt, was er nicht weiß
(14) |
(4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπιτύφομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[ανάβω]], κατακαίομαι («ἐπιτεθυμένοι καὶ μέλανες», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>παθ.</b> <b>μτφ.</b> καίγομαι από έρωτα («[[ὅπως]] ἂν ἁνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>γεν.</b> [[μαίνομαι]] («[[εἴτε]] τι [[θηρίον]] [[τυγχάνω]] Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾱλλον ἐπιτεθυμμένον», <b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τύφω]] «[[καπνίζω]], [[κατακαίω]]»]. | |mltxt=[[ἐπιτύφομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[ανάβω]], κατακαίομαι («ἐπιτεθυμένοι καὶ μέλανες», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>παθ.</b> <b>μτφ.</b> καίγομαι από έρωτα («[[ὅπως]] ἂν ἁνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>γεν.</b> [[μαίνομαι]] («[[εἴτε]] τι [[θηρίον]] [[τυγχάνω]] Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾱλλον ἐπιτεθυμμένον», <b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[τύφω]] «[[καπνίζω]], [[κατακαίω]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπιτύφομαι:''' [ῡ], Παθ., φλογίζομαι, διεγείρομαι, καίγομαι· <i>ἐπιτεθυμμένος</i>, [[έξαλλος]], μαινόμενος, σε Πλάτ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:00, 30 December 2018
English (LSJ)
[ῡ], Pass., aor. 2 -ετύφην [ῠ] Ar.Lys.221:—
A to be burnt up, esp. by lightning, Philostr. VS1.21.2, cf. Im.2.29 : metaph., to be inflamed by love, τινος for one, Ar.l.c.; ἐπιτεθυμμένος furious, Pl. Phdr.230a.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτύφομαι: ῡ: Παθ., κατακαίομαι, Φιλόστρ. 516, 854· - μεταφ., καταφλέγομαι ὑπὸ ἔρωτος, ὅπως ἂν ἀνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου, δηλ. ἐπικαυθῇ ἐπ’ ἐμοί, ἐπικαῇ, ἐκπυρωθῇ, Ἀριστοφ. Λυσ. 221· θηρίον... Τυφῶνος... μᾶλλον ἐπιτεθυμμένον, μαινόμενον, Πλάτ. Φαῖδρ. 230Α (ἄλλοτε ἐγράφετο ἐπιτεθυμένον)· τὸ ἐνεργ. παρ’ Ἡσύχ. «ἐπιτύφω· ἐπαπολύω. Συρακούσιοι».
Greek Monolingual
ἐπιτύφομαι (Α)
1. ανάβω, κατακαίομαι («ἐπιτεθυμένοι καὶ μέλανες», Σοφ.)
2. παθ. μτφ. καίγομαι από έρωτα («ὅπως ἂν ἁνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου», Αριστοφ.)
3. γεν. μαίνομαι («εἴτε τι θηρίον τυγχάνω Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾱλλον ἐπιτεθυμμένον», Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τύφω «καπνίζω, κατακαίω»].
Greek Monotonic
ἐπιτύφομαι: [ῡ], Παθ., φλογίζομαι, διεγείρομαι, καίγομαι· ἐπιτεθυμμένος, έξαλλος, μαινόμενος, σε Πλάτ.
