Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ὑλακόμωρος: Difference between revisions

From LSJ

Ἴσος ἴσθι κρίνων καὶ φίλους καὶ μὴ φίλους → Sis idem, amicos an inimicos iudices → Ob Freund, ob nicht-Freund du beurteilst, bleibe gleich

Menander, Monostichoi, 266
(42)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ον, ΜΑ<br />αυτός που διαρκώς γαβγίζει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὑλακή]] «[[γάβγισμα]]», τ. σχηματισμένος πιθ. [[χάριν]] αστεϊσμού [[κατά]] τα <i>ἐγχεσί</i>- <i>μωρο</i>, <i>ἰό</i>-<i>μωροι</i>].
|mltxt=-ον, ΜΑ<br />αυτός που διαρκώς γαβγίζει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὑλακή]] «[[γάβγισμα]]», τ. σχηματισμένος πιθ. [[χάριν]] αστεϊσμού [[κατά]] τα <i>ἐγχεσί</i>- <i>μωρο</i>, <i>ἰό</i>-<i>μωροι</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὑλᾰκόμωρος:''' -ον, αυτός που [[συνεχώς]] γαυγίζει, αυτός που ουρλιάζει ή κραυγάζει, σκούζει, σε Ομήρ. Οδ.
}}
}}

Revision as of 19:52, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑλᾰκόμωρος Medium diacritics: ὑλακόμωρος Low diacritics: υλακόμωρος Capitals: ΥΛΑΚΟΜΩΡΟΣ
Transliteration A: hylakómōros Transliteration B: hylakomōros Transliteration C: ylakomoros Beta Code: u(lako/mwros

English (LSJ)

ον,

   A always barking, howling, κύνες Od.14.29, 16.4; μόθον ὑ. Nonn.D.36.197. (For the ending -μωρος, cf. ἐγχεσίμωρος, ἰόμωροι, σινάμωρος.) [ῡ in dact. verse.]

German (Pape)

[Seite 1176] immer, gewöhnlich bellend, κύνες, Od. 14, 29. 16, 4. Ueber die Ableitung s. ἐγχεσίμωρος. – [Υ in der Vershebung lang.]

Greek (Liddell-Scott)

ὑλᾰκόμωρος: -ον, ὁ ὑλακτικός, ὁ συνεχῶς, διαρκῶς ὑλακτῶν, βαΰζων, γαυγύζων, κύνες Ὀδ. Ξ. 29 (ἔνθα ἴδε Εὐστάθ. καὶ Σχολιαστ.), Π. 4· μόθον ὑλ. Νόνν. 36. 197. (Περὶ τῆς ἀμφιβόλου καταλήξεως -μωρος, ἴδε ἰόμωρος). [ῡ ἐν δακτυλικῷ στίχῳ].

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui ne cesse d’aboyer.
Étymologie: ὑλακή, μωρός.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που διαρκώς γαβγίζει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑλακή «γάβγισμα», τ. σχηματισμένος πιθ. χάριν αστεϊσμού κατά τα ἐγχεσί- μωρο, ἰό-μωροι].

Greek Monotonic

ὑλᾰκόμωρος: -ον, αυτός που συνεχώς γαυγίζει, αυτός που ουρλιάζει ή κραυγάζει, σκούζει, σε Ομήρ. Οδ.