ταύρεος

English (LSJ)

α, ον,

   A = ταύρειος, κόλλα IG22.1672.161; τὰ τ. τύμπανα Lyr. Alex.Adesp. 37.16; τ. κέρατα Orph.Fr.168.14; ζωστήρια PLond.2.402v.8 (ii B.C.).    II epith. of Poseidon in Boeotia (cf. ταῦρος 1.2), Hes.Sc.104, because bulls were offered to him at Onchestus, acc. to Sch.; written Ταύρειος, Hsch. s.v. ταῦρος; Ταύριος, Suid.

German (Pape)

[Seite 1073] = ταύρειος, Beiwort des Poseidon, Hes. Sc. 104, entweder weil ihm Stiere geopfert wurden, nach Tzetz., od., nach Voß myth. Briefe II p. 276, weil er den Stieren an niedrigen Meerufern Weide giebt, oder, nach der gewöhnlichsten Ansicht, weil er, wie die Flußgötter, mit einem Stierhaupte oder wenigstens mit Stierhörnern dargestellt wurde, obwohl sich dies durchaus nicht nachweisen läßt.

Greek (Liddell-Scott)

ταύρεος: -α, -ον, = ταύρειος, Σῳζομ. ΙΙ. ἐπίθετον τοῦ Ποσειδῶνος ἐν Βοιωτίᾳ (πρβλ. ταῦρος 2), Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 104, ἐπειδή, ὡς λέγει ὁ Σχολ., ταῦροι ἐθύοντο εἰς αὐτὸν ἐν Ὀγχηστῷ· ἴδε Göttling ἐν τόπῳ.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
de taureau.
Étymologie: ταῦρος.

Greek Monolingual

-έα, -ον, Α
βλ. ταύρειος.

Greek Monotonic

ταύρεος: -α, -ον, = ταύρειος· επίθ. του Ποσειδώνα στη Βοιωτία, από την προσφορά βοδιών σε αυτόν, σε Ησίοδ.