ἀνέλεος

English (LSJ)

ον,

   A unmerciful, Ep.Jac.2.13.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνέλεος: -ον, ὁ ἄνευ ἐλέους, Ἐπιστ. Ἰακώβ. βϳ, 13 Lachm (κοινῶς ἀνίλεως).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans pitié, sans compassion.
Étymologie: ἀ, ἔλεος.

Spanish (DGE)

-ον
inmisericorde, implacable ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος pues el juicio (será) implacable para quien no tuvo misericordia, Ep.Iac.2.13.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀνέλεος, -ον)
χωρίς οίκτο, ανηλεής, σκληρόκαρδος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < έλεος. Η λ. μαρτυρείται στον διδάσκαλο του Γένους Ευγένιο Βούλγαρι].

Greek Monotonic

ἀνέλεος: -ον, ανελέητος, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἀνέλεος: NT = ἀνελεήμων.