συνοργίζομαι: Difference between revisions
πέτρην κοιλαίνει ρανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
(6) |
(4b) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''συνοργίζομαι:''' αόρ. αʹ <i>-ωργίσθην</i>, αποθ., οργίζομαι, [[θυμώνω]] από κοινού με, <i>τινι</i>, σε Ισοκρ., Δημ. κ.λπ. | |lsmtext='''συνοργίζομαι:''' αόρ. αʹ <i>-ωργίσθην</i>, αποθ., οργίζομαι, [[θυμώνω]] από κοινού με, <i>τινι</i>, σε Ισοκρ., Δημ. κ.λπ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνοργίζομαι:''' (fut. συνοργισθήσομαι, aor. συνωργίσθην) вместе сердиться Dem., Plut.: συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσιν Isocr. разделить гнев обиженных. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:08, 31 December 2018
English (LSJ)
fut.
A -ισθήσομαι D.21.100, -ιοῦμαι Lib.Or.42.29: aor. συνωργίσθην D.21.6:—to be angry together, τοῖς ἀδικηθεῖσιν Isoc. 4.181, cf. Plu.2.490c: abs., D.21.6, Plu.2.63c, Marin.Procl.20; meet anger with anger, Phld.Ir.p.34 W.
Greek (Liddell-Scott)
συνοργίζομαι: μέλλ. -ισθήσομαι, Δημ. 547. 6, -ιοῦμαι Λιβάν.· ἀόρ. συνωργίσθην· ἀποθετ. Ὀργίζομαι ὁμοῦ μετά τινος, τινι, μετά τινος, Ἰσοκρ. 78Ε, Δημ. 516. 7, ἔνθ’ ἀνωτ., Πλούτ. 2. 63C· καὶ γὰρ τᾷ Δάματρι συνωργίσθη Διόνυσος Καλλ. εἰς Δήμητρ. 72, κλπ.
French (Bailly abrégé)
f. συνοργισθήσομαι, réc. συνοργιοῦμαι, ao. συνωργίσθην;
s’associer à la colère ou à l’indignation de, τινι.
Étymologie: σύν, ὀργίζομαι.
Greek Monolingual
A
οργίζομαι μαζί με κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ὀργίζομαι (< ὀργή)].
Greek Monotonic
συνοργίζομαι: αόρ. αʹ -ωργίσθην, αποθ., οργίζομαι, θυμώνω από κοινού με, τινι, σε Ισοκρ., Δημ. κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
συνοργίζομαι: (fut. συνοργισθήσομαι, aor. συνωργίσθην) вместе сердиться Dem., Plut.: συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσιν Isocr. разделить гнев обиженных.