νήστης: Difference between revisions
ἴσον ἔχουσαν πατρὶ μένος καὶ ἐπίφρονα βουλήν (Hesiod, Theogony 896) → equal to her father in strength and in wise understanding (on Athena necklace)
(3b) |
m (Text replacement - "————————" to "<br />") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[νήστης]], ὁ (ΑΜ, Α θηλ. [[νήστειρα]])<br />αυτός που νηστεύει, [[νηστευτής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Παρλλ. τ. του [[νῆστις]] με κατάλ. -<i>της</i>. Ο τ. [[νήστειρα]] <span style="color: red;"><</span> [[νήστης]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ειρα</i> (<b>πρβλ.</b> <i>λῄστ</i>-<i>ειρα</i>, <i>μνήστ</i>-<i>ειρα</i>)]. | |mltxt=<b>(I)</b><br />[[νήστης]], ὁ (ΑΜ, Α θηλ. [[νήστειρα]])<br />αυτός που νηστεύει, [[νηστευτής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Παρλλ. τ. του [[νῆστις]] με κατάλ. -<i>της</i>. Ο τ. [[νήστειρα]] <span style="color: red;"><</span> [[νήστης]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ειρα</i> (<b>πρβλ.</b> <i>λῄστ</i>-<i>ειρα</i>, <i>μνήστ</i>-<i>ειρα</i>)].<br /> <b>(II)</b><br />[[νήστης]], ὁ (Α)<br />αυτός που κλώθει, που γνέθει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>νησ</i>- του [[νήθω]] «[[γνέθω]]» (<b>πρβλ.</b> μελλ. <i>νήσω</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>της</i> (<b>πρβλ.</b> <i>καύσ</i>-<i>της</i>, <i>μύσ</i>-<i>της</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''νήστης:''' ου adj. Arst. = [[νῆστις]] I, 1. | |elrutext='''νήστης:''' ου adj. Arst. = [[νῆστις]] I, 1. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:41, 9 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A one who is fasting, on an empty stomach, Semon.38, Arist.Fr.232, Matro Conv.10; ταῦτα νήστῃ δίδου πιεῖν POxy.1088.44 (i A.D.), cf. SIG1171.9 (Lebena), PLit.Lond. 171 (iii A.D.). II = staminarius, Gloss.
German (Pape)
[Seite 254] ὁ, der Fastende, sp. Form für νῆστις, Matron Ath. III, 134 f.
Greek (Liddell-Scott)
νήστης: -ου, ὁ, ὁ νηστεύων, σπάνιος τύπος ἀντὶ τοῦ νῆστις, Σιμωνίδ. Ἰαμβογρ. 34, Ἀριστ. Ἀποσπ. 223 Μάτρων παρ’ Ἀθην. 134F.
Spanish
Greek Monolingual
(I)
νήστης, ὁ (ΑΜ, Α θηλ. νήστειρα)
αυτός που νηστεύει, νηστευτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του νῆστις με κατάλ. -της. Ο τ. νήστειρα < νήστης + επίθημα -ειρα (πρβλ. λῄστ-ειρα, μνήστ-ειρα)].
(II)
νήστης, ὁ (Α)
αυτός που κλώθει, που γνέθει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. νησ- του νήθω «γνέθω» (πρβλ. μελλ. νήσω) + κατάλ. -της (πρβλ. καύσ-της, μύσ-της)].
Russian (Dvoretsky)
νήστης: ου adj. Arst. = νῆστις I, 1.
