βαρύδουπος: Difference between revisions
Οὗτος Ἰουστῖνον καὶ Νεοβιγάστην στρατηγοὺς προβαλόμενος, καὶ τὰς Βρεττανίας ἐάσας, περαιοῦται ἅμα τῶν αὐτοῦ ἐπὶ Βονωνίαν → He appointed Justinus and Neovigastes as generals, and leaving Britain, crossed with his forces to Bononia.(Olympiodorus/Photius)
(1a) |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=varydoupos | |Transliteration C=varydoupos | ||
|Beta Code=baru/doupos | |Beta Code=baru/doupos | ||
|Definition=ον, <span class="sense" | |Definition=ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> = [[βαρύγδουπος]] (q.v.), <span class="bibl">Mosch.2.120</span>; θρῆνος <span class="title">Epigr.Gr.</span>344.13.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:45, 10 December 2020
English (LSJ)
ον, A = βαρύγδουπος (q.v.), Mosch.2.120; θρῆνος Epigr.Gr.344.13.
German (Pape)
[Seite 433] schwer, dumpf tosend, Mosch. 2. 116; Nonn.; Coluth. 55; s. βαρύγδουπος.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρύδουπος: -ον, = βαρύγδουπος, (ὅ ἴδε), Μόσχ. 2. 116, Μουσαῖ., κτλ· θρῆνος Ἐπιγράμ. Ἑλλ. 344. 13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fait un bruit retentissant.
Étymologie: βαρύς, δοῦπος.
Spanish (DGE)
(βᾰρύδουπος) -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
que produce un ruido sordo Ζεύς Mosch.2.120, θρῆνος IHadrian.80.13, ἠχώ Nonn.Par.Eu.Io.12.29, κόμπος Colluth.55; v.βαρύγδουπος.
Greek Monolingual
-ον
βλ. βαρύγδουπος.
Greek Monotonic
βᾰρύδουπος: -ον, αυτός που ακούγεται δυνατά, που κάνει κρότο, σε Μόσχ.
