ληκτικός: Difference between revisions

From LSJ

Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück

Menander, Monostichoi, 417
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=liktikos
|Transliteration C=liktikos
|Beta Code=lhktiko/s
|Beta Code=lhktiko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[causing to cease]], [[ὀδύνης]] v.l. in <span class="bibl">Hp.<span class="title">Liqu.</span>6</span>; [[terminal]], [[[συλλαβαί]]] <span class="bibl">A.D. <span class="title">Synt.</span>7.10</span>; ζῴδιον <span class="title">Cat.Cod.Astr.</span>7.194.18 (Rhetor.ex Teucro).</span>
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[causing to cease]], [[ὀδύνης]] v.l. in <span class="bibl">Hp.<span class="title">Liqu.</span>6</span>; [[terminal]], [[[συλλαβαί]]] <span class="bibl">A.D. <span class="title">Synt.</span>7.10</span>; ζῴδιον <span class="title">Cat.Cod.Astr.</span>7.194.18 (Rhetor.ex Teucro).</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 13:50, 30 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ληκτικός Medium diacritics: ληκτικός Low diacritics: ληκτικός Capitals: ΛΗΚΤΙΚΟΣ
Transliteration A: lēktikós Transliteration B: lēktikos Transliteration C: liktikos Beta Code: lhktiko/s

English (LSJ)

ή, όν, A causing to cease, ὀδύνης v.l. in Hp.Liqu.6; terminal, [[[συλλαβαί]]] A.D. Synt.7.10; ζῴδιον Cat.Cod.Astr.7.194.18 (Rhetor.ex Teucro).

German (Pape)

[Seite 39] das Ende betreffend, B. A. p. 816.

Greek (Liddell-Scott)

ληκτικός: -ή, -όν, ὁ εἰς τὸ τέλος εὑρισκόμενος, ἐπὶ γραμμάτων ληκτικὸν εἶναι τὸ ἐν τέλει τῆς λέξεως εὑρισκόμενον γράμμα, π. χ. ἐν τῇ λέξει ῥήτωρ τὸ ρ εἶναι ληκτικόν, Α. Β. 816, 22.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α ληκτικός, -ή, -όν) λήγω
αυτός ο οποίος βρίσκεται στο τέλος, τελικός, καταληκτικός (α. «ληκτικό σύμφωνο» β. «ληκτικαὶ συλλαβαί», Απολλ. Δύσκ.)
αρχ.
αυτός που επιφέρει τέρμα σε κάτι («ληκτικὸς ὀδύνης», Ιπποκρ.).