πάλμυς

English (LSJ)

υδος, ὁ, Lydian word, A = βασιλεύς, Hippon.1,15; epith. of the king of the gods, Zeus, Lyc.691: gen. πάλμυδος (Dind. for παλάμυδος) A.Fr.437: acc. Πάλμυν pr. n. in Il.13.792.

German (Pape)

[Seite 453] υος, ὁ, der König; Hipponax frg. 1, 2 bei Tzetz. zu Lycophr. 219; Dosiad. ara (XV, 25); πάλμυς ἀφθίτων, Zeus, Lycophr. 691.

Greek Monolingual

πάλμυς, -υδος, ὁ (ΑΜ)
(ως επίθ. του Διός) βασιλέας, βασιλέας τών πάντων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λυδική λ., πρβλ. λυδ. talmluš, του οποίου το αρκτικό σύμφωνο δεν σώζεται αλλά ήταν πιθ. χειλοϋπερωϊκός φθόγγος].

Russian (Dvoretsky)

πάλμυς: υος ὁ властелин, повелитель: π. ἀφθίτων Anth. повелитель бессмертных, т. е. Зевс.

Frisk Etymological English

-υδος, -υν
Grammatical information: m.
Meaning: king (Hippon., A. Fr. 437 = 623 M., Lyc., AP 15, 25), also name of a Trojan (Ν 792).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Lyd.
Etymology: Lydian word (qaλmλus), s. Masson Hipponax (Ét. et Comm. 43, Paris 1962) 103 w. lit.; also Kammenhuber ZDMG 112, 383; Gusmani Lyd. Wb. Erg. Bd. 2, 82, 3, 136.

Frisk Etymology German

πάλμυς: -υδος, -υν
{pálmus}
Grammar: m.
Meaning: König (Hippon., A.Fr. 437 = 623 M., Lyk., AP 15, 25), auch N. eines Troers (Ν 792).
Etymology : Lydisches Wort (+aλmλuś; Anfangszeichen = ku̯, qʷ o. ä.?), s. Masson Hipponax (Ét. et Comm. 43, Paris 1962) 103m. Lit.; dazu noch Kammenhuber ZDMG 112, 383.
Page 2,469-470