διωκάθω: Difference between revisions

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "‘([\w\s]+)’" to "‘$1’")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[perseguir]] μήποτε ... αἰσχροὺς ἔρωτας δημοτῶν διωκαθεῖν nunca persigas vergonzosos amores de súbditos</i> E.<i>Fr</i>.19.25M., καί μοι γενοῦ ξύμβουλος, εἴτ' αὐτοὺς ... [[διωκάθω]] aconséjame si debo perseguirlos</i> Ar.<i>Nu</i>.1482<br /><b class="num">•</b>fig. c. ac. de abstr. σὺ τὸν λόγον ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν tú perseguiste, e.e., seguiste el razonamiento según la naturaleza</i> Pl.<i>Grg</i>.483a, τὴν λίχνον ... ζωήν Clem.Al.<i>Paed</i>.2.1.9<br /><b class="num">•</b>c. giro prep. [[δεῖ]] ... εἶναι ... ἐλαφρὸν πρὸς τὸ αἰσθανόμενον διωκάθειν para ser guardián, Pl.<i>R</i>.375a.<br /><b class="num">2</b> jur. [[acusar]] c. ac. de pers. y gen. ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου Pl.<i>Euthphr</i>.15d, cf. Hsch.<br /><b class="num">3</b> [[expulsar]] c. ac. de pers. y gen. de lugar ‘de donde’ (λύσσα) διωκάθει πόλεως ... λυμανθὲν [[δέμας]] A.<i>Ch</i>.289.
|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[perseguir]] μήποτε ... αἰσχροὺς ἔρωτας δημοτῶν διωκαθεῖν nunca persigas vergonzosos amores de súbditos</i> E.<i>Fr</i>.19.25M., καί μοι γενοῦ ξύμβουλος, εἴτ' αὐτοὺς ... [[διωκάθω]] aconséjame si debo perseguirlos</i> Ar.<i>Nu</i>.1482<br /><b class="num">•</b>fig. c. ac. de abstr. σὺ τὸν λόγον ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν tú perseguiste, e.e., seguiste el razonamiento según la naturaleza</i> Pl.<i>Grg</i>.483a, τὴν λίχνον ... ζωήν Clem.Al.<i>Paed</i>.2.1.9<br /><b class="num">•</b>c. giro prep. [[δεῖ]] ... εἶναι ... ἐλαφρὸν πρὸς τὸ αἰσθανόμενον διωκάθειν para ser guardián, Pl.<i>R</i>.375a.<br /><b class="num">2</b> jur. [[acusar]] c. ac. de pers. y gen. ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου Pl.<i>Euthphr</i>.15d, cf. Hsch.<br /><b class="num">3</b> [[expulsar]] c. ac. de pers. y gen. de lugar ‘[[de donde]]’ (λύσσα) διωκάθει πόλεως ... λυμανθὲν [[δέμας]] A.<i>Ch</i>.289.
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''διωκάθω:''' Eur., Arph., Plat. = [[διώκω]].
|elrutext='''διωκάθω:''' Eur., Arph., Plat. = [[διώκω]].
}}
}}

Revision as of 11:55, 21 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διωκάθω Medium diacritics: διωκάθω Low diacritics: διωκάθω Capitals: ΔΙΩΚΑΘΩ
Transliteration A: diōkáthō Transliteration B: diōkathō Transliteration C: diokatho Beta Code: diwka/qw

English (LSJ)

[ᾰ], pres. assumed by Gramm. as lengthd. form of διώκω and read in Pl.Euthphr.15d, E.Fr.362.25 codd. Stob.: the remaining forms may be referred to an aor. διωκαθεῖν· Subj. A διωκάθω Ar. Nu.1482: 2sg. ἐδιώκαθες Pl.Grg.483a, etc.

German (Pape)

[Seite 648] = διώκω; Ar. Vesp. 1203 Nubb. 1482 Plat. Gorg. 483 a, τινὰ φόνου Euthyphr. 15 d, wo es überall der aor. II. sein kann; also im inf. διωκαθεῖν zu accentuiren.

Greek (Liddell-Scott)

διωκάθω: [ᾰ], παρασχηματ. τοῦ διώκω· τοῦ τύπου τούτου εὕρηται μόνον ὁ ἀόρ. βʹ ἐδιώκαθον Ἀριστοφ. Σφ. 1203, Πλάτ. Γοργ. 483Α, ἡ ὑποτακτ. τοῦ ἀορ. βʹ διωκάθω, Ἀριστοφ. Νεφ. 1482 καὶ ἡ ἀπαρέμφ. τοῦ αὐτοῦ χρόνου διωκαθεῖν, Πλάτ. Εὐθ. 15Α, Πολιτ. 375Α, πρβλ. ἀμυνάθω, εἰκάθω, κτλ. Ἴδε Cobet Λογ. Ἑρμ. σ. 205.

French (Bailly abrégé)

c. διώκω.

Spanish (DGE)

• Prosodia: [-ᾰ-]
1 perseguir μήποτε ... αἰσχροὺς ἔρωτας δημοτῶν διωκαθεῖν nunca persigas vergonzosos amores de súbditos E.Fr.19.25M., καί μοι γενοῦ ξύμβουλος, εἴτ' αὐτοὺς ... διωκάθω aconséjame si debo perseguirlos Ar.Nu.1482
fig. c. ac. de abstr. σὺ τὸν λόγον ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν tú perseguiste, e.e., seguiste el razonamiento según la naturaleza Pl.Grg.483a, τὴν λίχνον ... ζωήν Clem.Al.Paed.2.1.9
c. giro prep. δεῖ ... εἶναι ... ἐλαφρὸν πρὸς τὸ αἰσθανόμενον διωκάθειν para ser guardián, Pl.R.375a.
2 jur. acusar c. ac. de pers. y gen. ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου Pl.Euthphr.15d, cf. Hsch.
3 expulsar c. ac. de pers. y gen. de lugar ‘de donde’ (λύσσα) διωκάθει πόλεως ... λυμανθὲν δέμας A.Ch.289.

Russian (Dvoretsky)

διωκάθω: Eur., Arph., Plat. = διώκω.