εὐδαιμονισμός: Difference between revisions
Πρόσεχε τῷ ὑποκειμένῳ ἢ τῇ ἐνεργείᾳ ἢ τῷ δόγματι ἢ τῷ σημαινομένῳ. → Look to the essence of a thing, whether it be a point of doctrine, of practice, or of interpretation.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "τοῑς" to "τοῖς") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (ΑΜ [[εὐδαιμονισμός]]) [[ευδαιμονίζω]]<br />ο [[μακαρισμός]], το [[καλοτύχισμα]] («μακαρισμὸς δὲ καὶ εὐδαιμονισμὸς | |mltxt=ο (ΑΜ [[εὐδαιμονισμός]]) [[ευδαιμονίζω]]<br />ο [[μακαρισμός]], το [[καλοτύχισμα]] («μακαρισμὸς δὲ καὶ εὐδαιμονισμὸς αὑτοῖς μὲν [[ταὐτά]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />φιλοσοφική [[θεωρία]] [[κατά]] την οποία ο ύψιστος [[σκοπός]] του ανθρώπου [[είναι]] η [[ευδαιμονία]] (η [[επιδίωξη]] της ατομικής ή κοινωνικής ευδαιμονίας)<br /><b>μσν.</b><br />η [[ευδαιμονία]], η [[ευτυχία]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''εὐδαιμονισμός:''' ὁ<br /><b class="num">1)</b> признавание счастливым, приписывание счастья Arst., Plut., Luc.;<br /><b class="num">2)</b> счастье Plut. | |elrutext='''εὐδαιμονισμός:''' ὁ<br /><b class="num">1)</b> признавание счастливым, приписывание счастья Arst., Plut., Luc.;<br /><b class="num">2)</b> счастье Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 28 March 2021
English (LSJ)
ὁ, A thinking or calling happy, predication of happiness, Arist.Rh.1367b34, EN1127b18, Plu.Pel.34, etc.: pl., ὕμνοι καὶ εὐ. Ph.1.312.al.
German (Pape)
[Seite 1060] ὁ, das Glücklichpreisen, Glücklichschätzen, Arist. rhet. 1, 9 eth. 4, 13 u. Sp., wie Plut. Sull. 6. – Glück, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
εὐδαιμονισμός: ὁ, τὸ εὐδαιμονίζειν, Ἀριστ. Ρητ. 1. 9, 34, Ἠθ. Νικ. 4. 7, 13, Πλουτ. Πελοπίδ. 34, κλ. 2) = εὐδαιμονία, Εὐστ. Πονημάτ. 304. 14.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 action de regarder comme heureux;
2 faveur de la fortune, bonheur.
Étymologie: εὐδαιμονίζω.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ εὐδαιμονισμός) ευδαιμονίζω
ο μακαρισμός, το καλοτύχισμα («μακαρισμὸς δὲ καὶ εὐδαιμονισμὸς αὑτοῖς μὲν ταὐτά», Αριστοτ.)
νεοελλ.
φιλοσοφική θεωρία κατά την οποία ο ύψιστος σκοπός του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία (η επιδίωξη της ατομικής ή κοινωνικής ευδαιμονίας)
μσν.
η ευδαιμονία, η ευτυχία.
Russian (Dvoretsky)
εὐδαιμονισμός: ὁ
1) признавание счастливым, приписывание счастья Arst., Plut., Luc.;
2) счастье Plut.
