πεντάμορφος: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pentamorfos | |Transliteration C=pentamorfos | ||
|Beta Code=penta/morfos | |Beta Code=penta/morfos | ||
|Definition=ον, | |Definition=ον, [[having five shapes]], of evil, <span class="bibl">Simp. <span class="title">in Epict.</span>pp.71,72</span> D. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:45, 23 August 2022
English (LSJ)
ον, having five shapes, of evil, Simp. in Epict.pp.71,72 D.
German (Pape)
[Seite 557] fünfgestaltig, Simpl. zu Epict.
Greek (Liddell-Scott)
πεντάμορφος: ἴδε ἐν λ. πεντεμ-.
Greek Monolingual
-η, -ο / πεντάμορφος και πεντέμορφος, -ον, ΝΑ
αυτός που έχει πέντε μορφές ή πέντε σχήματα
νεοελλ.
1. πολύ όμορφος, πανέμορφος
2. το θηλ. ως ουσ. η Πεντάμορφη
(λαογρ.) τύπος νέας κόρης με εκθαμβωτική ομορφιά, που είναι η αγαπημένη ηρωίδα πολλών λαϊκών παραμυθιών και ποιημάτων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα- / πεντε- + -μορφος (< μορφή), πρβλ. ομοιό-μορφος. Ο νεοελλ. τ. πεντάμορφος «πάρα πολύ όμορφος» < επιτατ. πεντα- + όμορφος].
