φιλεραστής: Difference between revisions
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "οῡτο" to "οῦτο") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, και ποιητ. τ. θηλ. [[φιλεράστρια]], Α<br />αυτός που του αρέσει να έχει εραστές ή να [[είναι]] [[εραστής]] («[[πάντως]] μὲν οὖν ὁ | |mltxt=ὁ, και ποιητ. τ. θηλ. [[φιλεράστρια]], Α<br />αυτός που του αρέσει να έχει εραστές ή να [[είναι]] [[εραστής]] («[[πάντως]] μὲν οὖν ὁ τοιοῦτος [[παιδεραστής]] τε καὶ [[φιλεραστὴς]] γίγνεται», <b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐραστής]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 12:20, 28 March 2021
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A fond of a lover, or fond of having lovers, Pl.Smp.192b, Arist.Rh.1371b24.
German (Pape)
[Seite 1276] ὁ, der gern liebt, der Verliebte, der Freund von Liebschaften; καὶ παιδεραστής Plat. Conv. 192 b.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
enclin à l’amour.
Étymologie: φίλος, ἐράω.
Greek Monolingual
ὁ, και ποιητ. τ. θηλ. φιλεράστρια, Α
αυτός που του αρέσει να έχει εραστές ή να είναι εραστής («πάντως μὲν οὖν ὁ τοιοῦτος παιδεραστής τε καὶ φιλεραστὴς γίγνεται», Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἐραστής.
Greek Monotonic
φῐλεραστής: -οῦ, ὁ, αυτός που αγαπά έναν εραστή ή αυτός που αγαπά να έχει εραστές, σε Πλάτ., Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
φιλεραστής: οῦ ὁ влюбчивый человек Plat., Arst.
Middle Liddell
φῐλ-εραστής, οῦ, ὁ,
fond of a lover, or fond of having lovers, Plat., Arist.
