ὑφειμένως: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(feime/nws | |Beta Code=u(feime/nws | ||
|Definition=Adv. pf. part. Pass. of [[ὑφίημι]], [[in a subdued tone]] or [[manner]], <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>7.7.16</span>, <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VS</span>1.25.5</span>; ὑ. ἔχειν πρός τινα Aristid. 2.137J. | |Definition=Adv. pf. part. Pass. of [[ὑφίημι]], [[in a subdued tone]] or [[manner]], <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>7.7.16</span>, <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VS</span>1.25.5</span>; ὑ. ἔχειν πρός τινα Aristid. 2.137J. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br />doucement.<br />'''Étymologie:''' [[ὑφειμένος]] de [[ὑφεῖμαι]], [[ὑφίημι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑφειμένως''': ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ [[ὑφίημι]], ἀμελῶς, χαλαρῶς, ἧττον βιαίως ἢ αὐθαδῶς, Λατ. submisse, ὁ δὲ Μηδοσάδης [[μάλα]] δὴ [[ὑφειμένως]]... ἔφη Ξεν. Ἀν. 7. 7, 16, Φιλόστρ. 536· ὑφ. ἔχειν [[πρός]] τινα Ἀριστείδ. 2. 137. | |lstext='''ὑφειμένως''': ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ [[ὑφίημι]], ἀμελῶς, χαλαρῶς, ἧττον βιαίως ἢ αὐθαδῶς, Λατ. submisse, ὁ δὲ Μηδοσάδης [[μάλα]] δὴ [[ὑφειμένως]]... ἔφη Ξεν. Ἀν. 7. 7, 16, Φιλόστρ. 536· ὑφ. ἔχειν [[πρός]] τινα Ἀριστείδ. 2. 137. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 18:25, 2 October 2022
English (LSJ)
Adv. pf. part. Pass. of ὑφίημι, in a subdued tone or manner, X.An.7.7.16, Philostr.VS1.25.5; ὑ. ἔχειν πρός τινα Aristid. 2.137J.
French (Bailly abrégé)
adv.
doucement.
Étymologie: ὑφειμένος de ὑφεῖμαι, ὑφίημι.
Greek (Liddell-Scott)
ὑφειμένως: ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ ὑφίημι, ἀμελῶς, χαλαρῶς, ἧττον βιαίως ἢ αὐθαδῶς, Λατ. submisse, ὁ δὲ Μηδοσάδης μάλα δὴ ὑφειμένως... ἔφη Ξεν. Ἀν. 7. 7, 16, Φιλόστρ. 536· ὑφ. ἔχειν πρός τινα Ἀριστείδ. 2. 137.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. με χαλαρότητα ή με ατονία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑφειμένος, μτχ. παθ. παρακμ. του ρ. ὑφίημι + επιρρμ. κατάλ. -ως].
Greek Monotonic
ὑφειμένως: επίρρ. μτχ. Παθ. παρακ. του ὑφίημι, αμελώς, απρόσεκτα, με ελάχιστη βία, Λατ. submisse, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ὑφειμένως: уступчиво, смиренно, кротко (εἰπεῖν Xen.).
