αὐθαδόστομος: Difference between revisions
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (pape replacement) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[στόμα]]<br />[[self]]-willed in [[speech]], Ar. | |mdlsjtxt=[[στόμα]]<br />[[self]]-willed in [[speech]], Ar. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[θᾱ], <i>[[selbstgefällig]] und [[anmaßend]] [[redend]]</i>, nennt [[Euripides]] den Aeschylus bei Ar. <i>Ran</i>. 836. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:08, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, presumptuous of speech, Ar.Ra.837.
Spanish (DGE)
(αὐθᾱδόστομος) -ον de lengua arrogante, ἄνθρωπος Ar.Ra.837.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la bouche présomptueuse, au langage présomptueux.
Étymologie: αὐθάδης, στόμα.
Russian (Dvoretsky)
αὐθᾱδόστομος: высокомерно выражающийся, надменно говорящий Arph.
Greek (Liddell-Scott)
αὐθᾱδόστομος: -ον, ὁ αὐθαδῶς, ἀγερώχως ὁμιλῶν, ἄνθρωπον ἀγριοποιὸν αὐθαδόστομον Ἀριστοφ. Βάτρ. 337.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α αὐθαδόστομος, -ον)
αυτός που μιλά με αυθάδεια.
Greek Monotonic
αὐθᾱδόστομος: -ον (στόμα), ισχυρογνώμων στα λόγια, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
στόμα
self-willed in speech, Ar.
German (Pape)
[θᾱ], selbstgefällig und anmaßend redend, nennt Euripides den Aeschylus bei Ar. Ran. 836.
