Ἀχαϊκός

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
d'Achaïe, achéen, càd thessalien, péloponnésien ou grec;
NT: οῦ (ὁ) Achaïcus, nom d'un chrétien de Corinthe
[ἀχαϊκός].
Étymologie: Ἀχαΐα.

Spanish (DGE)

(Ἀχᾱϊκός) -ή, -όν
• Alolema(s): poét. Ἀχαιϊκός A.A.185, 624, E.Hec.510, Tr.657
1 de Acaya, aqueo en Hom. ref. a los griegos y el territorio griego gener. λαός Il.13.349, 15.218, Ἄργος Il.9.141, 19.115, Od.3.251, Str.8.5.5, στρατός A.A.624, E.Hec.521, Q.S.9.412, ναῦς A.A.185, E.Tr.1017, ἔθνος Hdt.8.73, D.H.1.25, λάτρις E.Tr.707, πόλισμα E.Heracl.193, λιμήν en Troya, Arist.Rh.1407^b34, ὄρη cadena montañosa en Tesalia, X.HG 4.3.9, πόλις Str.8.7.5, Paus.7.17.5, Αἰγαί Str.8.7.4, στρατόπεδον Str.13.1.31, Φεραί Plu.Cleom.14, βίρος DP 19.53, ναύτης Nonn.D.1.92, ἀνήρ Nonn.D.39.145, AP 7.438 (Damag.), κόλπος Ael.NA 1.12, compar. Ἀχαιικωτέρα ὑπόθεσις hipótesis más conforme a los intereses de los aqueos Plb.24.9.4.
2 sobrenombre de L. Mummio, el conquistador de Corinto, Plu.Mar.1.

English (Strong)

from Ἀχαΐα; an Achaian; Achaicus, a Christian: Achaicus.

English (Thayer)

Ἀχαϊκοῦ, ὁ, Achaicus, the name of a Christian of Corinth: 1 Corinthians 16:17.

Russian (Dvoretsky)

Ἀχᾱϊκός: эп.-ион. Ἀχαιϊκός 3 (ᾰχ) досл. ахейский, перен. пелопоннесский, фессалийский или (обще)греческий Hom., Her., Aesch., Eur., Xen., Plut.

Chinese

原文音譯：Aca?kÒj 阿哈衣可士
詞類次數：專有名詞（1）
原文字根：亞該古
字義溯源：亞該古；在哥林多的一位信徒，他曾陪同司提反到多林多保羅那裏去；字義：屬於亞該亞的。源自（Ἀχαΐα）=亞該亞，字義：煩惱）。參讀 （ἄλαλος）同義字
出現次數：總共（1）；林前（1）
譯字彙編：
1） 亞該古（1） 林前16:17