ἐπινοητής: Difference between revisions
From LSJ
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epinoitis | |Transliteration C=epinoitis | ||
|Beta Code=e)pinohth/s | |Beta Code=e)pinohth/s | ||
|Definition= | |Definition=ἐπινοητοῦ, ὁ, [[inventive person]], <b class="b3">περὶ τὰς</b> ἐδωδάς M.Ant.1.16. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:41, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐπινοητοῦ, ὁ, inventive person, περὶ τὰς ἐδωδάς M.Ant.1.16.
German (Pape)
[Seite 966] ὁ, der Etwas ausdenkt, M. Anton. 1, 16 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui pense à, soucieux de.
Étymologie: ἐπινοέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπινοητής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐπινοῶν, δίδων προσοχὴν εἴς τι, οὐ περὶ τὰς ἐδωδὰς ἐπινοητὴς Μ. Ἀντών. 1. 16.
Greek Monolingual
ο (AM ἐπινοητής, θηλ. ἐπινοήτρια) επινοώ
1. αυτός που επινοεί, ο εφευρέτης
2. αυτός που δίνει προσοχή σε κάτι.
