κοιλάς: Difference between revisions
Γῆ πάντα τίκτει καὶ πάλιν κομίζεται → Tellus ut edit, ita resorbet omnia → Die Erde alles gebiert und wieder in sich birgt
(13_5) |
(6_4) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1466.png Seite 1466]] άδος, ἡ, poet. fem. zu [[κοῖλος]]; – 1) als adject., <b class="b2">hohl</b>; πέτρη, [[κίστη]], Nonn. D. 1, 515. 6, 87; auch [[τέχνη]], aushöhlend, Tryphiod. 336, nach Conj. – 2) als subst., die Höhlung, das <b class="b2">Thal</b>; Pol. 5, 44, 7; ὀρῶν Hdn. 8, 1, 2; βαθεῖαι κοιλάδες D. Sic. 3, 15; Tryphiod. 590. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1466.png Seite 1466]] άδος, ἡ, poet. fem. zu [[κοῖλος]]; – 1) als adject., <b class="b2">hohl</b>; πέτρη, [[κίστη]], Nonn. D. 1, 515. 6, 87; auch [[τέχνη]], aushöhlend, Tryphiod. 336, nach Conj. – 2) als subst., die Höhlung, das <b class="b2">Thal</b>; Pol. 5, 44, 7; ὀρῶν Hdn. 8, 1, 2; βαθεῖαι κοιλάδες D. Sic. 3, 15; Tryphiod. 590. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κοιλάς''': άδος. ἡ, ὡς οὐσιαστ., [[κοίλωμα]] [[κοιλότης]], δρυὸς Ψευδο-Φωκυλ. 161· ἐν βράχῳ, Στράβ. 545· βαθεῖα [[κοιλάς]], [[βάθος]] μεταξὺ ὀρέων, Πλάτ. ἐν Ἀνθ. Π. 6. 43, Πολύβ. 5. 44, 7, Διόδ. 3. 15. ΙΙ. ὡς ἐπίθ. θηλ. τοῦ [[κοῖλος]]. Θεοφρ. Σημ. 4. 2, Τρυφ. 194. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:22, 5 August 2017
English (LSJ)
άδος, ἡ, Subst.,
A hollow, δρυός Ps.-Phoc. 173, cf. Thphr. Fr.169; in a wall, LXXLe.14.37; in a rock, Str.12.3.11; deep valley, Pl.Epigr.5.6, LXXGe.14.8, al., BGU995 iii 4 (ii B.C.), SIG827 iii 11 (Delph., ii A.D.), Plb.5.44.7, D.S.3.15. II Adj., fem. of κοῖλος, νεφέλαι Thphr.Sign.51 (nisi leg. κηλ-) ; εὐνή Tryph.194.
German (Pape)
[Seite 1466] άδος, ἡ, poet. fem. zu κοῖλος; – 1) als adject., hohl; πέτρη, κίστη, Nonn. D. 1, 515. 6, 87; auch τέχνη, aushöhlend, Tryphiod. 336, nach Conj. – 2) als subst., die Höhlung, das Thal; Pol. 5, 44, 7; ὀρῶν Hdn. 8, 1, 2; βαθεῖαι κοιλάδες D. Sic. 3, 15; Tryphiod. 590.
Greek (Liddell-Scott)
κοιλάς: άδος. ἡ, ὡς οὐσιαστ., κοίλωμα κοιλότης, δρυὸς Ψευδο-Φωκυλ. 161· ἐν βράχῳ, Στράβ. 545· βαθεῖα κοιλάς, βάθος μεταξὺ ὀρέων, Πλάτ. ἐν Ἀνθ. Π. 6. 43, Πολύβ. 5. 44, 7, Διόδ. 3. 15. ΙΙ. ὡς ἐπίθ. θηλ. τοῦ κοῖλος. Θεοφρ. Σημ. 4. 2, Τρυφ. 194.
