φθινάς: Difference between revisions
Ὡς πάντα τιμῆς ἐστι πλὴν τρόπου κακοῦ → Ut cuncta nunc sunt cara, nisi mores mali → Charakterlosigkeit allein bleibt ohne Ehr
(13_5) |
(6_4) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1271.png Seite 1271]] άδος, ἡ, 1) intr., abnehmend, schwindend, zu Ende gehend, [[σελήνη]], [[ἡμέρα]] u. vgl., φθινὰς μηνῶν ὰμέρα Eur. Heracl. 779. – 2) akt., abnehmen od. schwinden machend, verzehrend, [[νόσος]], die Auszehrung, die Schwindsucht; Hippocr.; Plut. Galb. 17; allgemeiner, [[οὔτε]] φθινάσιν πληγεῖσα νόσοις Soph. Ant. 813. S. das Vor. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1271.png Seite 1271]] άδος, ἡ, 1) intr., abnehmend, schwindend, zu Ende gehend, [[σελήνη]], [[ἡμέρα]] u. vgl., φθινὰς μηνῶν ὰμέρα Eur. Heracl. 779. – 2) akt., abnehmen od. schwinden machend, verzehrend, [[νόσος]], die Auszehrung, die Schwindsucht; Hippocr.; Plut. Galb. 17; allgemeiner, [[οὔτε]] φθινάσιν πληγεῖσα νόσοις Soph. Ant. 813. S. das Vor. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φθῐνάς''': -άδος, ἡ, ([[φθίνω]]) ἀμεταβ., ἡ φθίνουσα, ἡ ἐλαττουμένη ἢ πρὸς τὸ [[τέλος]] ἐγγίζουσα, μηνῶν φ. [[ἡμέρα]] Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 779· φ. ὥρα [[Ἡρακλ]]. Ἀλληγ. σ. 71· ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ ἐπιφέρων κατάπτωσιν, ἐλάττωσιν, φθοράν, φθ. νόσοι Σοφ. Ἀντιγόνη 819· φθ. [[νόσος]], ὡς τεχνικὸς ὅρος, = [[φθίσις]], Ἱππ. 273. 9, Παυσ.· καὶ [[ἄνευ]] τοῦ [[νόσος]], Ἱππ. Ἀφορ. 1247· πρβλ. [[φθινώδης]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:36, 5 August 2017
English (LSJ)
άδος, ἡ, (φθίνω) intr.,
A wasting, waning, μηνῶν φ. ἁμέρα E.Heracl.779 (lyr.); φ. ὥρα Heraclit.All.71; ἕως διχοτόμου φθινάδος Str.3.5.8. II Act., wasting, νόσοι S.Ant.819 (anap.); τηκεδόνες Ph. 2.432; φ. νόσος, technically, consumption, = φθίσις, Hp.Gland.14 (pl.), Paus.5.26.5; and without νόσος, Hp.Mul.1.2; also; = empyema, Ruf.Ren.Ves.2.36.
German (Pape)
[Seite 1271] άδος, ἡ, 1) intr., abnehmend, schwindend, zu Ende gehend, σελήνη, ἡμέρα u. vgl., φθινὰς μηνῶν ὰμέρα Eur. Heracl. 779. – 2) akt., abnehmen od. schwinden machend, verzehrend, νόσος, die Auszehrung, die Schwindsucht; Hippocr.; Plut. Galb. 17; allgemeiner, οὔτε φθινάσιν πληγεῖσα νόσοις Soph. Ant. 813. S. das Vor.
Greek (Liddell-Scott)
φθῐνάς: -άδος, ἡ, (φθίνω) ἀμεταβ., ἡ φθίνουσα, ἡ ἐλαττουμένη ἢ πρὸς τὸ τέλος ἐγγίζουσα, μηνῶν φ. ἡμέρα Εὐρ. Ἡρακλ. 779· φ. ὥρα Ἡρακλ. Ἀλληγ. σ. 71· ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ ἐπιφέρων κατάπτωσιν, ἐλάττωσιν, φθοράν, φθ. νόσοι Σοφ. Ἀντιγόνη 819· φθ. νόσος, ὡς τεχνικὸς ὅρος, = φθίσις, Ἱππ. 273. 9, Παυσ.· καὶ ἄνευ τοῦ νόσος, Ἱππ. Ἀφορ. 1247· πρβλ. φθινώδης.
