Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

πτύον: Difference between revisions

From LSJ
(13_5)
(6_21)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0811.png Seite 811]] τό, die Wurfschaufel, mit der das ausgedroschene Getreide auf der Tenne in die Höhe geworfen wurde, um es von der Spreu zu reinigen, ὅτ' ἀπὸ πλατέος πτυόφιν μεγάλην κατ' ἀλωὴν θρώσκωσιν κύαμοι, Il. 13, 588, vgl. 5, 500; πρὸς πτύοις πεπλεγμένην, Aesch. frg. 192; Soph. frg. 931; Sp. [[πτέον]]; vgl. Lob. Phryn. 321. – Auch ein Getreidemaaß; davon [[δίπτυον]], bei den Cypriern der halbe Medimnos, Hesych.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0811.png Seite 811]] τό, die Wurfschaufel, mit der das ausgedroschene Getreide auf der Tenne in die Höhe geworfen wurde, um es von der Spreu zu reinigen, ὅτ' ἀπὸ πλατέος πτυόφιν μεγάλην κατ' ἀλωὴν θρώσκωσιν κύαμοι, Il. 13, 588, vgl. 5, 500; πρὸς πτύοις πεπλεγμένην, Aesch. frg. 192; Soph. frg. 931; Sp. [[πτέον]]; vgl. Lob. Phryn. 321. – Auch ein Getreidemaaß; davon [[δίπτυον]], bei den Cypriern der halbe Medimnos, Hesych.
}}
{{ls
|lstext='''πτύον''': τό, ([[πτύω]]) [[πτυάριον]] χρήσιμον εἰς λίκμησιν, Λατ. vannus δι’ οὗ ὁ [[σῖτος]] κατὰ τὸ ἁλώνισμα λικμίζεται, Ἰλ. Ν. 588 (ἐν τῇ ποιητ. γεν. πτυόφιν), Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 208, Σοφ. Ἀποσπ. 930, Θεόκρ. 7. 156· πρβλ. [[λικμός]], [[λικμάω]]· - μνημονεύεται καὶ ὁ [[τύπος]] [[πτέον]] ὡς [[Ἀττικός]], Αἴλ. Διον. παρ’ Εὐστ. 948. 19, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 321. - Ἐκ τοῦ [[πτύον]] ἐγένετο τὸ δίπτυον, «δίπτυον· Κύπριοι [[μέτρον]], οἱ δὲ τὸ [[ἡμιμέδιμνον]]» Ἡσύχ. ἐν λ. δίπτυον.
}}
}}

Revision as of 11:03, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πτύον Medium diacritics: πτύον Low diacritics: πτύον Capitals: ΠΤΥΟΝ
Transliteration A: ptýon Transliteration B: ptyon Transliteration C: ptyon Beta Code: ptu/on

English (LSJ)

[ῠ], τό,

   A winnowing-shovel, fan, Il.13.588 (in poet. gen. πτυόφιν), A.Fr.210, S.Fr.1084, Theoc.7.156, Porph.Antr.35:—πτέον is Att. acc. to Ael. Dion.Fr.288, Poll.1.245, etc.

German (Pape)

[Seite 811] τό, die Wurfschaufel, mit der das ausgedroschene Getreide auf der Tenne in die Höhe geworfen wurde, um es von der Spreu zu reinigen, ὅτ' ἀπὸ πλατέος πτυόφιν μεγάλην κατ' ἀλωὴν θρώσκωσιν κύαμοι, Il. 13, 588, vgl. 5, 500; πρὸς πτύοις πεπλεγμένην, Aesch. frg. 192; Soph. frg. 931; Sp. πτέον; vgl. Lob. Phryn. 321. – Auch ein Getreidemaaß; davon δίπτυον, bei den Cypriern der halbe Medimnos, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

πτύον: τό, (πτύω) πτυάριον χρήσιμον εἰς λίκμησιν, Λατ. vannus δι’ οὗ ὁ σῖτος κατὰ τὸ ἁλώνισμα λικμίζεται, Ἰλ. Ν. 588 (ἐν τῇ ποιητ. γεν. πτυόφιν), Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 208, Σοφ. Ἀποσπ. 930, Θεόκρ. 7. 156· πρβλ. λικμός, λικμάω· - μνημονεύεται καὶ ὁ τύπος πτέον ὡς Ἀττικός, Αἴλ. Διον. παρ’ Εὐστ. 948. 19, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 321. - Ἐκ τοῦ πτύον ἐγένετο τὸ δίπτυον, «δίπτυον· Κύπριοι μέτρον, οἱ δὲ τὸ ἡμιμέδιμνον» Ἡσύχ. ἐν λ. δίπτυον.