φαλαρίς: Difference between revisions
Φίλος με βλάπτων (λυπῶν) οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει → Laedens amicus distat inimico nihil → Ein Freund, der schadet, ist ganz gelich mir einem Feind
(6_23) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φᾰλᾱρίς''': Ἰωνικ. [[φαληρίς]], ίδος, ἡ· (φαλᾱρός)· ― πτηνὸν [[λιμναῖον]], κληθὲν [[οὕτως]] ἐκ τῆς φαλακρᾶς λευκῆς κεφαλῆς του, «φαλαρίδα», Λατιν. phalāris, phalēris, Ἀριστοφ. Ἀχ. 875, Ὄρν. 565 (ἐν τῷ Ἰων. τύπῳ), Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 15· ― κατὰ τὸν Buttm., Λεξιλ. ἐν λ. [[φάλος]] 10, ἔν τισι τόποις τῆς Γερμανίας τὸ πτηνὸν τοῦτο καλεῖται Blesshuhn, ὡς ἐκ τοῦ λευκοῦ μέρους (Bletz) τοῦ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς [[αὐτοῦ]]. ΙΙ. [[εἶδος]] χόρτου, Phal. canariensis, Διοσκ. 3. 159, Πλίν. 27. 102. | |lstext='''φᾰλᾱρίς''': Ἰωνικ. [[φαληρίς]], ίδος, ἡ· (φαλᾱρός)· ― πτηνὸν [[λιμναῖον]], κληθὲν [[οὕτως]] ἐκ τῆς φαλακρᾶς λευκῆς κεφαλῆς του, «φαλαρίδα», Λατιν. phalāris, phalēris, Ἀριστοφ. Ἀχ. 875, Ὄρν. 565 (ἐν τῷ Ἰων. τύπῳ), Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 15· ― κατὰ τὸν Buttm., Λεξιλ. ἐν λ. [[φάλος]] 10, ἔν τισι τόποις τῆς Γερμανίας τὸ πτηνὸν τοῦτο καλεῖται Blesshuhn, ὡς ἐκ τοῦ λευκοῦ μέρους (Bletz) τοῦ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς [[αὐτοῦ]]. ΙΙ. [[εἶδος]] χόρτου, Phal. canariensis, Διοσκ. 3. 159, Πλίν. 27. 102. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ίδος (ἡ) :<br />poule d’eau, <i>oiseau</i>.<br />'''Étymologie:''' [[φαλαρός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:38, 9 August 2017
English (LSJ)
Ion. φαληρίς, ίδος, ἡ:—
A coot, Fulica atra, so called from its bald white head, Ar.Ach.875, Av.565 (anap., in Ion. form), Arist. HA593b16 (v.l. φαληρίς), Fr.350, Alex.Mynd. ap. Ath.9.395e; φαληρίδες ταριχηραί Cleomenesap.eund.9.393c. II canary grass, Phalaris nodosa, Dsc.3.142 (both forms in codd.); phaleri (sic), Plin. HN27.126.
German (Pape)
[Seite 1253] ίδος, ἡ, ion. φαληρίς, das Wasserhuhn, nach seiner kahlen, weißen Platte benannt; Ar. Av. 565 (in der ion. Form) Ach. 854; Eubul. bei Ath. III, 108 b. Nach Buttmann Lexil. II p. 248 war der Vogel schwarz, mit weißer Blesse auf dem Kopfe, wie das Bleßhuhn. – Bei Plin. H. N. 27, 12 eine Grasart, deren Aehre vielleicht an den Helmbusch erinnerte.
Greek (Liddell-Scott)
φᾰλᾱρίς: Ἰωνικ. φαληρίς, ίδος, ἡ· (φαλᾱρός)· ― πτηνὸν λιμναῖον, κληθὲν οὕτως ἐκ τῆς φαλακρᾶς λευκῆς κεφαλῆς του, «φαλαρίδα», Λατιν. phalāris, phalēris, Ἀριστοφ. Ἀχ. 875, Ὄρν. 565 (ἐν τῷ Ἰων. τύπῳ), Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 15· ― κατὰ τὸν Buttm., Λεξιλ. ἐν λ. φάλος 10, ἔν τισι τόποις τῆς Γερμανίας τὸ πτηνὸν τοῦτο καλεῖται Blesshuhn, ὡς ἐκ τοῦ λευκοῦ μέρους (Bletz) τοῦ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. ΙΙ. εἶδος χόρτου, Phal. canariensis, Διοσκ. 3. 159, Πλίν. 27. 102.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
poule d’eau, oiseau.
Étymologie: φαλαρός.
