ἐπικροτέω: Difference between revisions
ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος, ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν → just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all (Xenophon, Memorabilia 3.1.7)
(6_20) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπικροτέω''': ποιῶ κρότον ἐπί τινος, τὰ δ’ ἅρματα ἐπικροτέοντα πέτοντο, ἐτινάσσοντο [[ὑπεράνω]] τοῦ ἐδάφους κροτοῦντα, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 308: ― μετ’ αἰτ., κτυπῶ [[μετὰ]] κρότου, [[συγκρούω]], τὰ κύμβαλα Ἀλκίφρων 1. 12˙ [[γένειον]] Ὀππ. Κ. 2. 244. 2) κροτῶ τὰς χεῖρας, ἐπευφημῶ, ἐπιδοκιμάζω, Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 304, Πλουτ. Ἀντών. 12, Λουκ. Χάρ. 8: ― μεταγεν., ἡμῶν δὲ ἐξ ἀπειρίας τὼ χεῖρε ἐπικροτούντων Συνέσ. 166D. 3) [[μετὰ]] δοτ. ὀργανικῆς, ἐπικροτῶν τοῖς ὁδοῦσι Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 21˙ ἐπ. τοῖς δακτύλοις (ὡς νῦν οἱ ὀρχούμενοι), Λατ. digitis crepare, Εὐστ. 1602. 10˙ ἀπολ., Ἀριστόβ. παρ’ Ἀθην. 530Β. | |lstext='''ἐπικροτέω''': ποιῶ κρότον ἐπί τινος, τὰ δ’ ἅρματα ἐπικροτέοντα πέτοντο, ἐτινάσσοντο [[ὑπεράνω]] τοῦ ἐδάφους κροτοῦντα, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 308: ― μετ’ αἰτ., κτυπῶ [[μετὰ]] κρότου, [[συγκρούω]], τὰ κύμβαλα Ἀλκίφρων 1. 12˙ [[γένειον]] Ὀππ. Κ. 2. 244. 2) κροτῶ τὰς χεῖρας, ἐπευφημῶ, ἐπιδοκιμάζω, Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 304, Πλουτ. Ἀντών. 12, Λουκ. Χάρ. 8: ― μεταγεν., ἡμῶν δὲ ἐξ ἀπειρίας τὼ χεῖρε ἐπικροτούντων Συνέσ. 166D. 3) [[μετὰ]] δοτ. ὀργανικῆς, ἐπικροτῶν τοῖς ὁδοῦσι Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 21˙ ἐπ. τοῖς δακτύλοις (ὡς νῦν οἱ ὀρχούμενοι), Λατ. digitis crepare, Εὐστ. 1602. 10˙ ἀπολ., Ἀριστόβ. παρ’ Ἀθην. 530Β. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />faire du bruit : τοῖς ὀδοῦσι LUC claquer des dents ; <i>abs.</i> ἐπικροτεῖν applaudir : τινι qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπίκροτος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:56, 9 August 2017
English (LSJ)
A rattle on or over, τὰ δ' ἐπικροτέοντα πέτοντο ἅρματα flew rattling over the ground, Hes.Sc.308. 2. c. acc., strike with a rattling sound, clash, κύμβαλα Alciphr.1.12; κρόταλα Luc.Syr.D. 44; γένειον Opp.C.2.244. 3. clap, applaud, Men.887, Plu.Ant. 12; τινί Luc.Cont.8. 4. c.dat.instr., ἐ. ὀδοῦσι chatter with one's teeth, Ps.-Luc.Philopatr.21; ἐ. τοῖς δακτύλοις snap the fingers, Eust. 1602.16: abs., Aristobul.9J.codd.Ath.
German (Pape)
[Seite 954] dabei Geräusch machen, rasseln; ἅρματα ἐπικροτέοντα, daherrasselnde Wagen, Hes. Sc. 308; τοῖς ὀδοῦσι, mit den Zähnen klappern, Luc. Philopatr. 21; – τὼ χεῖρε, die Hände zusammenschlagen, um Beifall zu klatschen, Synes.; u. ohne den Zusatz, ἐξάραντες ἐπικροτήσατε Menand. bei Schol. Ar. Plut. 689; τινί, Luc. Char. 8; Plut. Anton. 12; aber τοῖς δακτύλοις = dazu mit den Fingern ein Schnippchen schlagen, Ath. XII, 530 b. – Auch ἄκραν τὴν ὁπλὴν τῇ γῇ, darauf schlagen, Heliod.; τὰ κύμβαλα, die Cymbeln dazu schlagen, Alciphr. 1, 12.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπικροτέω: ποιῶ κρότον ἐπί τινος, τὰ δ’ ἅρματα ἐπικροτέοντα πέτοντο, ἐτινάσσοντο ὑπεράνω τοῦ ἐδάφους κροτοῦντα, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 308: ― μετ’ αἰτ., κτυπῶ μετὰ κρότου, συγκρούω, τὰ κύμβαλα Ἀλκίφρων 1. 12˙ γένειον Ὀππ. Κ. 2. 244. 2) κροτῶ τὰς χεῖρας, ἐπευφημῶ, ἐπιδοκιμάζω, Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 304, Πλουτ. Ἀντών. 12, Λουκ. Χάρ. 8: ― μεταγεν., ἡμῶν δὲ ἐξ ἀπειρίας τὼ χεῖρε ἐπικροτούντων Συνέσ. 166D. 3) μετὰ δοτ. ὀργανικῆς, ἐπικροτῶν τοῖς ὁδοῦσι Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 21˙ ἐπ. τοῖς δακτύλοις (ὡς νῦν οἱ ὀρχούμενοι), Λατ. digitis crepare, Εὐστ. 1602. 10˙ ἀπολ., Ἀριστόβ. παρ’ Ἀθην. 530Β.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire du bruit : τοῖς ὀδοῦσι LUC claquer des dents ; abs. ἐπικροτεῖν applaudir : τινι qqn.
Étymologie: ἐπίκροτος.
