ἔκπλοος: Difference between revisions

From LSJ

ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws

Source
(6_20)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἔκπλοος''': συνῃρ. -πλους, ὁ, τὸ ἐκπλεῖν, [[ὅταν]] ἐκπλέῃ τὸ [[πλοῖον]] ἐκ τοῦ λιμένος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 385· ποιεῖσθαι ἔκπλ. = ἐκπλεῖν, Θουκ. 1. 65, κτλ.· [[ἐκπλέω]] Ι· βιάζεσθαι τὸν ἔκπλ., διὰ βίας ἐκπλεῖν, ὁ αὐτ. 7. 70· εἴσπλους καὶ ἔκπλ., τὸ [[δικαίωμα]] τοῦ εἰσπλεῖν καὶ ἐκπλεῖν, Συλλ. Ἐπιγρ. 2675α. ΙΙ. τὸ [[στόμα]] λιμένος πρὸς εἴσοδον καὶ ἔξοδον, Αἰσχύλ. Πέρσ. 367, Ξεν. Ἑλλ. 1. 6, 18.
|lstext='''ἔκπλοος''': συνῃρ. -πλους, ὁ, τὸ ἐκπλεῖν, [[ὅταν]] ἐκπλέῃ τὸ [[πλοῖον]] ἐκ τοῦ λιμένος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 385· ποιεῖσθαι ἔκπλ. = ἐκπλεῖν, Θουκ. 1. 65, κτλ.· [[ἐκπλέω]] Ι· βιάζεσθαι τὸν ἔκπλ., διὰ βίας ἐκπλεῖν, ὁ αὐτ. 7. 70· εἴσπλους καὶ ἔκπλ., τὸ [[δικαίωμα]] τοῦ εἰσπλεῖν καὶ ἐκπλεῖν, Συλλ. Ἐπιγρ. 2675α. ΙΙ. τὸ [[στόμα]] λιμένος πρὸς εἴσοδον καὶ ἔξοδον, Αἰσχύλ. Πέρσ. 367, Ξεν. Ἑλλ. 1. 6, 18.
}}
{{bailly
|btext=v. [[ἔκπλους]].
}}
}}

Revision as of 19:26, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἔκπλοος Medium diacritics: ἔκπλοος Low diacritics: έκπλοος Capitals: ΕΚΠΛΟΟΣ
Transliteration A: ékploos Transliteration B: ekploos Transliteration C: ekploos Beta Code: e)/kploos

English (LSJ)

contr. ἔκπλους, ὁ,

   A sailing out, leaving port, κρυφαῖον ἔ. καθίστατο A.Pers.385 ; ποιεῖσθαι ἔ.,=ἐκπλεῖν, Th.1.65, etc. ; βιάζεσθαι τὸν ἔ. to force one's way out, Id.7.70; εἴσπλους καὶ ἔ. the right of using a port, IG12(7).8.12 (Amorgos), GDI5687.8 (Chios).    II entrance of a harbour, A.Pers.367, X.HG1.6.18.

German (Pape)

[Seite 774] zsgzgn ἔκπλους, ὁ, das Ausschiffen, Auslaufen der Schiffe; Aesch. Pers. 359. 377; τῶν πλοίων Xen. Hell. 2, 1, 17 u. A.; ἔκπλουν ποιεῖσθαι = ἐκπλέω, Thuc. 1, 65 u. öfter. – Auch der Ort zum Auslaufen, Thuc. 7, 70; Xen. Hell. 1, 6, 18.

Greek (Liddell-Scott)

ἔκπλοος: συνῃρ. -πλους, ὁ, τὸ ἐκπλεῖν, ὅταν ἐκπλέῃ τὸ πλοῖον ἐκ τοῦ λιμένος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 385· ποιεῖσθαι ἔκπλ. = ἐκπλεῖν, Θουκ. 1. 65, κτλ.· ἐκπλέω Ι· βιάζεσθαι τὸν ἔκπλ., διὰ βίας ἐκπλεῖν, ὁ αὐτ. 7. 70· εἴσπλους καὶ ἔκπλ., τὸ δικαίωμα τοῦ εἰσπλεῖν καὶ ἐκπλεῖν, Συλλ. Ἐπιγρ. 2675α. ΙΙ. τὸ στόμα λιμένος πρὸς εἴσοδον καὶ ἔξοδον, Αἰσχύλ. Πέρσ. 367, Ξεν. Ἑλλ. 1. 6, 18.

French (Bailly abrégé)

v. ἔκπλους.