φωνασκός: Difference between revisions
From LSJ
Γυναικὶ μὴ πίστευε τὸν σαυτοῦ βίον → Cave salutem feminae credas tuam → Vertraue keiner Frau je an dein Lebensgut
(6_15) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φωνασκός''': ὁ, ὁ ἀσκῶν τὴν φωνήν, [[διδάσκαλος]] τῆς ᾠδικῆς ἢ τῆς ἀπαγγελίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 3208, Ἀρριαν. Ἐπίκτ. 1. 4, 20· Λατ. phonascus, Sueton. August. 84, Quintil 11. 3, 19. | |lstext='''φωνασκός''': ὁ, ὁ ἀσκῶν τὴν φωνήν, [[διδάσκαλος]] τῆς ᾠδικῆς ἢ τῆς ἀπαγγελίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 3208, Ἀρριαν. Ἐπίκτ. 1. 4, 20· Λατ. phonascus, Sueton. August. 84, Quintil 11. 3, 19. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />maître de chant <i>ou</i> de déclamation <i>litt.</i> celui qui exerce la voix.<br />'''Étymologie:''' [[φωνή]], [[ἀσκέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:12, 9 August 2017
English (LSJ)
ὁ (also ἡ, Sor. 1.22, 2.7),
A one who trains the voice, teacher of singing and declamation, IGRom.4.1432.22 (Smyrna), Arr.Epict.1.4.20, Vett.Val.7.28, Alex. Aphr.Pr.1.119; Lat.phonascus, Suet.Aug.84, Quint.Inst.11.3.19.
German (Pape)
[Seite 1322] ὁ, der seine eigene od. Anderer Stimme übt, Lehrmeister des Gesanges u. der Deklamation, Arrian. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
φωνασκός: ὁ, ὁ ἀσκῶν τὴν φωνήν, διδάσκαλος τῆς ᾠδικῆς ἢ τῆς ἀπαγγελίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 3208, Ἀρριαν. Ἐπίκτ. 1. 4, 20· Λατ. phonascus, Sueton. August. 84, Quintil 11. 3, 19.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
maître de chant ou de déclamation litt. celui qui exerce la voix.
Étymologie: φωνή, ἀσκέω.
