ἑλκοποιός: Difference between revisions
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
(6_17) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑλκοποιός''': -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· [[κανθαρίς]]». | |lstext='''ἑλκοποιός''': -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· [[κανθαρίς]]». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:38, 9 August 2017
English (LSJ)
όν, having power to wound, A.Th.398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, Hsch.
German (Pape)
[Seite 798] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλκοποιός: -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· κανθαρίς».
