Μαργίτης: Difference between revisions
φύγωμεν οὖν τὴν συνήθειαν ... ἄγχει τὸν ἄνθρωπον, τῆς ἀληθείας ἀποτρέπει → so let's stay away from the habitual ... it strangles us, turns us away from the truth
(6_3) |
(Bailly1_3) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''Μαργίτης''': [ῑ], -ου, ὁ, ([[μάργος]]), δηλ. [[μανικός]], [[ἠλίθιος]] [[ἄνθρωπος]], [[ἥρως]] κωμικοῦ τινος ἡρωϊκοῦ ποιήματος τὸ αὐτὸ [[ὄνομα]] φέροντος καὶ ἀποδιδομένου εἰς τὸν Ὅμηρον· - πρβλ. τὸ Γερμ. Tyll Eugenspiegel. Ὁ Ἀριστ., Ποιητ. 4, 10, ἔχει διασώσῃ τέσσαρας στίχους τοῦ ποιήματος τούτου, - συνήθως τυπουμένους [[μετὰ]] τῶν Ὁμηρικ. ἀποσπασμάτων ἐν τέλει τῆς Ὀδ. Πάντα τὰ περὶ [[αὐτοῦ]] γνωστὰ συνελέγησαν ὑπὸ τοῦ Falbe ἐν Margite Homerico, 1798. - Καθ’ Ἡσύχ.: «Μαργείτης (οὕτω)· [[μωρός]] τις, ἢ μὴ εἰδὼς μῖξιν γυναικός, κἂν γυνὴ προτρέπηται αὐτόν», καὶ «[[Μαργίτης]] (διὰ τοῦ ι)· [[μωρός]] τις μαινόμενος». | |lstext='''Μαργίτης''': [ῑ], -ου, ὁ, ([[μάργος]]), δηλ. [[μανικός]], [[ἠλίθιος]] [[ἄνθρωπος]], [[ἥρως]] κωμικοῦ τινος ἡρωϊκοῦ ποιήματος τὸ αὐτὸ [[ὄνομα]] φέροντος καὶ ἀποδιδομένου εἰς τὸν Ὅμηρον· - πρβλ. τὸ Γερμ. Tyll Eugenspiegel. Ὁ Ἀριστ., Ποιητ. 4, 10, ἔχει διασώσῃ τέσσαρας στίχους τοῦ ποιήματος τούτου, - συνήθως τυπουμένους [[μετὰ]] τῶν Ὁμηρικ. ἀποσπασμάτων ἐν τέλει τῆς Ὀδ. Πάντα τὰ περὶ [[αὐτοῦ]] γνωστὰ συνελέγησαν ὑπὸ τοῦ Falbe ἐν Margite Homerico, 1798. - Καθ’ Ἡσύχ.: «Μαργείτης (οὕτω)· [[μωρός]] τις, ἢ μὴ εἰδὼς μῖξιν γυναικός, κἂν γυνὴ προτρέπηται αὐτόν», καὶ «[[Μαργίτης]] (διὰ τοῦ ι)· [[μωρός]] τις μαινόμενος». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />Margitès :<br /><b>1</b> n. d’un personnage sot et infatué de lui-même;<br /><b>2</b> titre d’un poème satirique attribué à Homère.<br />'''Étymologie:''' [[μάργος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:02, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (μάργος) Margites, i. e.
A madman, hero of a mock-heroic poem of the same name, ascribed to Homer, Arist.Po.1448b30, etc.
Greek (Liddell-Scott)
Μαργίτης: [ῑ], -ου, ὁ, (μάργος), δηλ. μανικός, ἠλίθιος ἄνθρωπος, ἥρως κωμικοῦ τινος ἡρωϊκοῦ ποιήματος τὸ αὐτὸ ὄνομα φέροντος καὶ ἀποδιδομένου εἰς τὸν Ὅμηρον· - πρβλ. τὸ Γερμ. Tyll Eugenspiegel. Ὁ Ἀριστ., Ποιητ. 4, 10, ἔχει διασώσῃ τέσσαρας στίχους τοῦ ποιήματος τούτου, - συνήθως τυπουμένους μετὰ τῶν Ὁμηρικ. ἀποσπασμάτων ἐν τέλει τῆς Ὀδ. Πάντα τὰ περὶ αὐτοῦ γνωστὰ συνελέγησαν ὑπὸ τοῦ Falbe ἐν Margite Homerico, 1798. - Καθ’ Ἡσύχ.: «Μαργείτης (οὕτω)· μωρός τις, ἢ μὴ εἰδὼς μῖξιν γυναικός, κἂν γυνὴ προτρέπηται αὐτόν», καὶ «Μαργίτης (διὰ τοῦ ι)· μωρός τις μαινόμενος».
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
Margitès :
1 n. d’un personnage sot et infatué de lui-même;
2 titre d’un poème satirique attribué à Homère.
Étymologie: μάργος.