ὄνειραρ: Difference between revisions
(6_12) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὄνειραρ''': ἴδε ἐν λ. [[ὄνειρος]]. | |lstext='''ὄνειραρ''': ἴδε ἐν λ. [[ὄνειρος]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=(τό) :<br /><i>seul. gén.</i> ὀνείρατος <i>et plur.</i> ὀνείρατα;<br />rêve, songe.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὄναρ]], [[ὄνειρος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:04, 9 August 2017
English (LSJ)
A v. ὄνειρος.
German (Pape)
[Seite 345] ατος, τό, = ὄναρ, ὄνειρος, Traum, von E. M. angeführt. Davon bei Hom. τὰ ὀνείρατα, als unregelmäßiger plur. zu ὄνειρος oder ὄναρ, Od. 20, 87; ἐν τὠνείρατι, Aesch. Ch. 524; ὀνειράτων ἀλίγκιοι μορφαῖσι, Prom. 446, u. öfter im gen. plur., οὑξ ὀνειράτων φόβος Ch. 916; der dat., ἐν δ' ὀνείρασιν ἐξηγειρόμην, Ag. 865, auch Prom. 658; νυκτίφοιτ' ὀνείρατα, 660; ἐν ὀνείρασιν, Eur. Alc. 3551. T. 452; ὀνείρατ' ἀγγέλλουσα, Or. 617; πέμ ψαι τάδ' ὀνείρατα, Soph. El. 452; ὀνειράτων 473; ἐν ὀνείρασιν O. R. 981; ὀνείρατα ὑπ οκρίνεσθαι, Ar. Vesp. 63; τὰ τῶν ὀνειράτων ἐχόμενα, Her. 1, 120; ἄκουε δὴ ὄναρ ἀντὶ ὀνείρατος, Plat. Theaet. 201 d; öfter im plur. ὀνείρατα, z. V. πάντῃ σχεδὸν οἷον ὀνείρατα λέγων ἢ πλάττων Legg. V, 746 a.
Greek (Liddell-Scott)
ὄνειραρ: ἴδε ἐν λ. ὄνειρος.
French (Bailly abrégé)
(τό) :
seul. gén. ὀνείρατος et plur. ὀνείρατα;
rêve, songe.
Étymologie: cf. ὄναρ, ὄνειρος.
