σεωυτοῦ: Difference between revisions
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
(6_21) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σεωυτοῦ''': -τέου, θηλ. σεωυτῆς κτλ., Ἰων. ἀντὶ [[σεαυτοῦ]], ὃ ἴδε, Ἡρόδ. | |lstext='''σεωυτοῦ''': -τέου, θηλ. σεωυτῆς κτλ., Ἰων. ἀντὶ [[σεαυτοῦ]], ὃ ἴδε, Ἡρόδ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>ion. c.</i> [[σεαυτοῦ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:25, 9 August 2017
English (LSJ)
fem. σεωυτῆς, etc., Ion. for σεαυτοῦ (q.v.). σῆ· τρέχε, Hsch. (Lacon.,= θεῖ). σηδόν· γλαυκὸν ἔλαιον, Id. σηδρακεῖ· κτυπεῖ, Id.
German (Pape)
[Seite 873] auch σεωυτέου, fem. σεωυτῆς u. s. w., ion. = σεαυτοῦ, σεαυτῆς, Her.
Greek (Liddell-Scott)
σεωυτοῦ: -τέου, θηλ. σεωυτῆς κτλ., Ἰων. ἀντὶ σεαυτοῦ, ὃ ἴδε, Ἡρόδ.
French (Bailly abrégé)
ion. c. σεαυτοῦ.
