ἐκδοχή

English (LSJ)

ἡ, Arc. ἐσδοκά IG 5(2).6.40 :—

   A receiving from or at the hands of another, succession, πομποῦ πυρός A.Ag.299 ; ἐκδοχαῖς ἐπιφέρει θεὸς κακόν E.Hipp. 866 ; ἐ. ποιεῖσθαι πολέμου to continue the war, Aeschin.2.30.    2 receiving, containing, ὄμβρων J.BJ5.4.3, cf. Paul. Aeg.6.106.    II taking or understanding in a certain sense, interpretation, ἐ. ποιεῖσθαι Plb.3.29.4, cf. UPZ110.86 (ii B.C.) ; ἐξ ὧν ἦν λαμβάνειν ἐκδοχὴν ὅτι.. Plb.22.7.6, cf.SIG557.18 (Magn.Mae., iii B.C.), Sch.Pi.O.13.100.    III = προσδοκία, κρίσεως Ep.Hebr.10.27.    IV = ἀποδοχή, recognition for services rendered, IG12(5).722.8 (Andros).    V giving of security, προειδὼς ἀσφαλῆ τὴν ἐ. οὖσαν PSI 4.349 (iii B.C.).    VI contract, IG5(2).l.c.

German (Pape)

[Seite 758] ἡ, 1) die Aufnahme, Sp. – 2) die Nachfolge, Ablösung; ἤγειρεν ἄλλην ἐκδοχὴν πομποῦ πυρός Aesch. Ag. 290, er zündete ein Feuersignal an, das die früheren fortsetzte, vgl. Eur. Hipp. 866: τὴν ἐκδοχὴν ἐποιήσατο τοῦ πολέμου, er setzte den Krieg fort, Aesch. 2, 30. – 3) Auslegung, Deutung; ποιεῖσθαι Pol. 3, 29, 4; ἐξ ὧν ἦν λαμβάνειν ἐκδοχήν, ὅτι, woraus man schließen konnte, daß, 23, 7, 6, vgl. 12, 18, 7.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκδοχή: ἡ, τὸ ἐκδέχεσθαι, λαμβάνειν τι παρ’ ἑτέρου, διαδοχή, Αἰσχύλ. Ἀγ. 299, Εὐρ. Ἱππ. 866· ἐκδοχὴν ποιεῖσθαι πολέμου, διαδέχεσθαι, ἐξακολουθεῖν τὸν πόλεμον, Αἰσχίν. 32. 18. ΙΙ. ἑρμηνεία, καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι, καθάπερ ἡρμήνευον (τὴν συνθήκην) οἱ Κ., Πολύβ. 3. 29, 4· ἐξ ὧν ἦν λαμβάνειν ἐκδοχὴν ὅτι …, ὁ αὐτ. 23. 7, 6. ΙΙΙ. = προσδοκία, Ἐπιστ. π. Ἑβρ. ι΄, 27

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
action de recueillir, succession ; continuation.
Étymologie: ἐκδέχομαι.