εὐαδίκητος: Difference between revisions
From LSJ
(6_15) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐᾰδίκητος''': -ον, ([[ἀδικέω]]) ὁ εὐκόλως ἀδικούμενος, Ἀνδοκ. 31. 7, Λουκ. Τίμ. 32, Ἵππαρχ. παρὰ Στοβ. 573. 40. | |lstext='''εὐᾰδίκητος''': -ον, ([[ἀδικέω]]) ὁ εὐκόλως ἀδικούμενος, Ἀνδοκ. 31. 7, Λουκ. Τίμ. 32, Ἵππαρχ. παρὰ Στοβ. 573. 40. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />à qui l’on peut facilement nuire.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἀδικέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:57, 9 August 2017
English (LSJ)
[ῐ], ον, (ἀδικέω)
A liable to wrong, And.4.15, Luc.Tim. 32, Hipparch. ap. Stob.4.4.4. II Medic., easily injured, Sor.1.47, 106, Ath.Med. ap. Orib.inc.21.16, Gal.10.542.
German (Pape)
[Seite 1055] der leicht zu beleidigen ist, schwach, Andoc. 4, 15; Luc. Tim. 32.
Greek (Liddell-Scott)
εὐᾰδίκητος: -ον, (ἀδικέω) ὁ εὐκόλως ἀδικούμενος, Ἀνδοκ. 31. 7, Λουκ. Τίμ. 32, Ἵππαρχ. παρὰ Στοβ. 573. 40.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à qui l’on peut facilement nuire.
Étymologie: εὖ, ἀδικέω.
