σαρκόω

English (LSJ)

   A make fleshy or strong, Hp.Off.13, Arist.HA603b30, cf. Plu.2.54e:—Pass., grow fleshy, Aret.SD1.8; σεσαρκωμένος fleshy, Hp.Art.8, Arist.PA656b10.    II make or produce flesh, flesh up a wound, ἀνάτριψις σαρκοῦσα Hp.Off.24:—Pass., θᾶσσον σαρκοῦται Id.Fract.27.    III make flesh of, χαλκὸν σ., of a sculptor, AP9.742 ([Phil.]).

German (Pape)

[Seite 863] fleischig machen, mästen; Arist. H. A. 8, 21; σεσαρκωμένη κεφαλή, partt. an. 2, 10; τὸ σαρκοῦν τῆς δυνάμεως, Plut. ad. et am. discr. 15; – auch Fleisch erzeugen, eine Wunde beim Heilen mit Fleisch füllen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

σαρκόω: (σὰρξ) κάμνω τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., γίνομαι σαρκώδης, Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, σαρκώδης, Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. παράγω ἢ κάμνω σάρκα, διὰ σαρκὸς καλύπτω καὶ κλείω τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα ἀνάτριψις Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., θᾶσσον σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. μεταβάλλω τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., γίνομαι σάρξ, ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
remplir de chair, càd rendre charnu, épais.
Étymologie: σάρξ.

Greek Monotonic

σαρκόω: μέλ. -ώσω (σάρξ), κάνω την άψυχη ύλη να μοιάζει με ανθρώπινη σάρκα, λέγεται για γλύπτη, σε Ανθ.