ἐπίληπτος: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum

Menander, Monostichoi, 404
(Bailly1_2)
(13)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />pris sur le fait.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιλαμβάνω]].
|btext=ος, ον :<br />pris sur le fait.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιλαμβάνω]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἐπίληπτος]] και ιων. τ. [[ἐπίλαμπτος]], -ον (Α) [[επιλαμβάνω]]<br /><b>1.</b> αυτός που συνελήφθη επ’ αυτοφώρω («καὶ πῶς [[ἐπίληπτος]] ᾑρέθη», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> αξιοκατάκριτος, [[επιλήψιμος]]<br /><b>3.</b> [[ανίκανος]], [[ανίσχυρος]]<br /><b>4.</b> αυτός που πάσχει από [[επιληψία]].
}}
}}

Revision as of 06:33, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπίληπτος Medium diacritics: ἐπίληπτος Low diacritics: επίληπτος Capitals: ΕΠΙΛΗΠΤΟΣ
Transliteration A: epílēptos Transliteration B: epilēptos Transliteration C: epiliptos Beta Code: e)pi/lhptos

English (LSJ)

Ion. ἐπίλαμπτος, ον,

   A caught or detected in anything, ἐ. ᾑρέθη S.Ant.406: c.part., ἐπίλαμπτος ἀφάσσουσα caught in the act of feeling, Hdt.3.69.    2. culpable, censurable, πάθος Ph.2.348; βίος Id.2.4, al., cf. Porph.Chr.23; of errors in metre, Heph.4.6.    3. disabled, ἀνδράποδον Hyp.Ath.15 (unless in signf. 11); of a hen-partridge, Arist.HA613b18.    II. suffering from epilepsy, Hp.Aph.3.16:—D.25.80 puns on the two senses, τοὺς ἐπιλήπτους φησὶν ἰᾶσθαι, αὐτὸς ὢν ἐ. πάσῃ πονηρίᾳ; so ἐ. ὑπὸ πάθους Plu.2.798f.

German (Pape)

[Seite 958] ergriffen, ertappt, πῶς ὁρᾶται κἀπίληπτος ᾑρέθη Soph. Ant. 402, wie ἐπίλαμπτος Her. 3, 69; bes. von der fallenden Sucht, Epilepsie ergriffen, damit behaftet, epileptisch, τοὺς ἐπιλήπτους φησὶν ἰᾶσθαι Dem. 25, 80, wo er in allgemeiner Bdtg hinzusetzt αὐτὸς ὢν ἐπίληπτος πάσῃ πονηρίᾳ; Arist. u. Folgde, Medic.; ἐπιλήπτους ὑπὸ πάθους γενομένους Plut. reip. ger. praec. 2. – Bei Sp. tadelnswerth, καὶ ἐπάρατος βίος Philo. – Vgl. noch ἐπιλήψιμος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
pris sur le fait.
Étymologie: ἐπιλαμβάνω.

Greek Monolingual

ἐπίληπτος και ιων. τ. ἐπίλαμπτος, -ον (Α) επιλαμβάνω
1. αυτός που συνελήφθη επ’ αυτοφώρω («καὶ πῶς ἐπίληπτος ᾑρέθη», Σοφ.)
2. αξιοκατάκριτος, επιλήψιμος
3. ανίκανος, ανίσχυρος
4. αυτός που πάσχει από επιληψία.