ἀδιάβλητος: Difference between revisions
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> inattaquable, irréprochable;<br /><b>2</b> non atteint par la délation.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαβάλλω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> inattaquable, irréprochable;<br /><b>2</b> non atteint par la délation.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[διαβάλλω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no hace caso a la calumnia]] φιλία Arist.<i>EN</i> 1157<sup>a</sup>21, [[ἀνύποπτος]] καὶ ἀ. Plu.<i>Brut</i>.8.<br /><b class="num">2</b> [[intachable]], [[irreprensible]] ἕξις Pl.<i>Def</i>.412c, τοῖς βίοις εἰσίν ἀδιάβλητοι Plu.2.4b, ὡς ἄν ... τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀ. εἴην para comportarme de forma irreprochable hacia los otros</i> App.<i>Sam</i>.4, [[διά]] τε τὴν περὶ τὰ κοινὰ ... ἀδιάβλητον ... φροντίδα <i>IO</i> 487.13 (III d.C.), de Dios, Iust.Phil.<i>Qu.Chr</i>.M.6.1441B, τέκνον ἀδιάβλητε <i>SB</i> 13589.19 (IV d.C.), cf. Hsch.<br /><b class="num">3</b> [[indudable]], [[incuestionable]] τὰ πάθη τὰ ἑκούσια καὶ ἀδιάβλητα κατὰ τοὺς τῆς φύσεως νόμους ... τὸ σῶμα ἔπασχεν el cuerpo (de Cristo) padeció sus sufrimientos voluntarios e indudables conforme a las leyes de la naturaleza (humana)</i>, Seu.Ant. en Eust.Mon.<i>Ep</i>.821.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[irreprochablemente]] Clem.Al.<i>Strom</i>.3.6.53, Iust.<i>Nou</i>.137.2. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:46, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A not listening to calumny, ἡ τῶν ἀγαθῶν φιλία ἀ. ἐστι Arist.EN1157a21; ἀνύποπτος καὶ ἀ. Plu.Brut.8. II unexceptionable, φιλοπονία ἕξις ἀ. πρὸς πόνον Pl.Def.412c; τοῖς βίοις ἀ. Plu.2.4b; τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀ. App.Sam.4.4. Adv. -τως Just.Nov.137.2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδιάβλητος: -ον, ὁ μὴ προσέχων εἰς συκοφαντίας, ἡ τῶν ἀγαθῶν φιλία ἀδ. ἐστι, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 4, 3, πρβλ. 8. 6, 7· ἀνύποπτος καὶ ἀδ., Πλουτ. Βροῦτ. 8. - Ἐπιρρ. -τως, Κλήμ. Ἀλ. 536.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 inattaquable, irréprochable;
2 non atteint par la délation.
Étymologie: ἀ, διαβάλλω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no hace caso a la calumnia φιλία Arist.EN 1157a21, ἀνύποπτος καὶ ἀ. Plu.Brut.8.
2 intachable, irreprensible ἕξις Pl.Def.412c, τοῖς βίοις εἰσίν ἀδιάβλητοι Plu.2.4b, ὡς ἄν ... τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀ. εἴην para comportarme de forma irreprochable hacia los otros App.Sam.4, διά τε τὴν περὶ τὰ κοινὰ ... ἀδιάβλητον ... φροντίδα IO 487.13 (III d.C.), de Dios, Iust.Phil.Qu.Chr.M.6.1441B, τέκνον ἀδιάβλητε SB 13589.19 (IV d.C.), cf. Hsch.
3 indudable, incuestionable τὰ πάθη τὰ ἑκούσια καὶ ἀδιάβλητα κατὰ τοὺς τῆς φύσεως νόμους ... τὸ σῶμα ἔπασχεν el cuerpo (de Cristo) padeció sus sufrimientos voluntarios e indudables conforme a las leyes de la naturaleza (humana), Seu.Ant. en Eust.Mon.Ep.821.
II adv. -ως irreprochablemente Clem.Al.Strom.3.6.53, Iust.Nou.137.2.
