ἱερόσυλος: Difference between revisions
(Bailly1_3) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ, ἡ)<br />qui pille un sanctuaire, voleur sacrilège.<br />'''Étymologie:''' [[ἱερός]], [[συλέω]]. | |btext=ου (ὁ, ἡ)<br />qui pille un sanctuaire, voleur sacrilège.<br />'''Étymologie:''' [[ἱερός]], [[συλέω]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[ἱερόν]] and [[συλάω]]; a [[temple]]-[[despoiler]]: [[robber]] of churches. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:52, 25 August 2017
English (LSJ)
ὁ, (proparox.)
A temple-robber, or generally, sacrilegious person, Ar.Pl.30, Lys.30.21, Pl.R.344b, Men.Epit. 560, etc.: fem., ib.504: ἱερόσυλε γραῦ ib.524: neut. as Adj., ἱ. θηρία Id.Pk.176. II of things, got by sacrilege, παροψίδες Eub.7.4.
German (Pape)
[Seite 1243] ὁ, Tempelräuber; Ar. Plut. 30; Lys. 30, 21; Dem. 24, 119 ff.; Xen. u. A. Bei Plat. Rep. I, 344 b neben ἀνδραποδισταί u. τοιχώρυχοι.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερόσῡλος: ὁ, (συλάω) ὁ συλῶν ναόν, Λατ. sacrilegus, Ἀριστοφ. Πλ. 30, Λυσίας 185. 13, Πλάτ. Πολ. 344Β, κ. ἀλλ. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, τὸ λαμβανόμενον δι’ ἱεροσυλίας, ἱεροσύλοις καὶ πικραῖς παροψίσι Εὔβουλ. ἐν «Ἀμαλθείᾳ» 1. 4.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
qui pille un sanctuaire, voleur sacrilège.
Étymologie: ἱερός, συλέω.
English (Strong)
from ἱερόν and συλάω; a temple-despoiler: robber of churches.
